كه نقل شد ، پس ظاهر اين است كه از كاتبان آن تفسير اشتباهى شده و بايد آيه مذكوره در آن موافق آيت سوره يس و رجل از قال مفصول باشد ، واللّه يعلم .دوازدهم : جامع تفسير حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام كه مكنّى به ابى يعقوب و مسمّى به على سيّار است رضى الله عنه گويد : «شبى بر غرفه اى كه حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام در آن تشريف شريف داشت حاضر شدم و بود پادشاه آن زمان كه معتمد عباسى است كه تعظيم آن حضرت عليه السلام بسيار مى كرد و هر يك از گماشتگان و معتمدان او نيز به شرايط تعظيم به تقديم مى آورد ، ناگاه مرور نمود به ما والى جسرين» .فقير گويد كه : جِسرِين ـ به كسر جيم و سكون سين سعفص و كسر راء قرشت و ياء و نون ـ بلدى است در شام على ما في القاموس ^۱ و ـ به فتح جيم و كسر آن و فتح راء ـ تثنيه جِسر است كه بر روى آب مى كشند / 32 / و بر آن عبور مى كنند و در اين مقام هر دو محتمل و اوّل اظهر است . و بنا بر ثانى ممكن است كه مراد به «جسرَين» جسر بغداد و جسر حلّه باشد .بالجمله راوى گفت كه : آن والى به ما مرور نمود و با او مردى بود كه دو شانه او را بسته بود و حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام در مكان بلندى نظاره مى فرمود . چون والى او را ديد ، از مركب خود پياده گرديد براى تعظيم آن حضرت ، پس حضرت عسكرى عليه السلام به والى فرمود : عود كن به مكانى كه داشتى ، يعنى سوار شو . پس عود كرد آن مرد بر حالى كه تعظيم آن حضرت را به جاى مى آورد و گفت : يا ابن رسول اللّه ! اين مرد را امشب گرفتم بر در دكان صرّافى و متّهم مى دانم او را به اين كه مى خواست كه نقيبى به آن دكان ببرد و چيزى بدزدد ،و پس او را گرفتم و مى خواستم كه پانصد تازيانه بزنم و اين است طريق سلوك من درباره كسى كه او را متّهم دانم از آن جمعى كه ايشان را مى گيرم ؛ تا اين كه باشد آن شخص كه خار و خفيف شده باشد به بعض گناه هاى خود پيش از آن كه كسى شفاعت او كند كه من تاب مدافعه آن كس نداشته باشم .