جاى خلّص شيعيان است مثل ابوذر و مقداد و سلمان . و كيفيت آن مكان لطيف ، بيان شده در سوره تطفيف بقوله تعالى : «إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِى نَعِيمٍ * عَلَى الْأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ * تَعْرِفُ فِى وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ * يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ * خِتَـمُهُ مِسْكٌ وَ فِى ذَ لِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَـفِسُونَ * وَ مِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ * عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ»^۱ ترجمه ـ واللّه يعلم ـ : «به درستى كه نيكان ما (نيكوكاران) هر آيينه در بهشت پر نعمت خواهند بود بر حالى كه بر تخت ها نشسته نظر خواهند نمود بر نعمت هايى كه جناب الهى به ايشان كرامت فرمود و به اين جهت مسرّت بر مسرّت خواهند افزود ، بشناسى تو در روى هاى اين ابرار طراوت تازگى نعمت هاى دار القرار را . آشاميده مى شوند يعنى بياشامند / 35 / از شراب خالص بى غش بهشت يا از جام آن شراب كه مُهر كرده شده است ظرف هاى آن شراب به مشك به سبب نفاست آنچه متعارف است كه چيزهاى نفيس را مُهر مى كنند .بعضى گفته اند كه ختام و خاتمه آخر خير است .
و فخر رازى و صاحب مجمع البيان تصريح كرده اند كه قرائت حضرت امير المؤمنين عليه السلام «خاتمه مسك است» ^۲ و مراد اين است كه آخر كار شاربين است كه رايحه مشك از آن به مشام ايشان مى رسد .و في تفسير عليّ بن إبراهيم : «يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ * خِتَـمُهُ مِسْكٌ» قال : ماء إذا شربه المؤمن وجد رائحة المِسك فيه. ^۳
وبالجمله ترجمه تتمّه آيت اين است كه در اين نعيم يا در اين رحيق پس بايد رغبت كنندگان رغبت كنند و عملى به جاى آورند كه مستحق گردند براى آن ، و آنچه ممزوج و مختلط مى شود با رحيق آن چشمه تسنيم است .در بعضى نسخ تفسير علي بن إبراهيم نوشته گشته كه : «تسنيم هو مصدر سنمه إذا رفعه ؛ لأنّه أرفع شراب أهل الجنّة ، أو لأنّه يأتيهم من فوق» . ^۴