واللّه يعلم ـ : و آن جمعى كه صبر كردند بر مكان نفس و مخالفت هوا براى طلب رضاى پروردگار خود نه به سمعه و ريا ، و به پاى داشتند نماز مفروضه را ، و نفقه دادند بعضى از آنچه به ايشان داده بوديم پنهان و آشكار ، و دفع كردند به نيكويى بدى را» .على بن ابراهيم از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه : حضرت رسالت پناه صلى الله عليه و آله به مرتضى على فرمودند كه : اى على! هرگاه تو كار بدى بكنى ، در عقب آن كار نيكى بكن تا آن كار نيك محو كند اين كار بد را. بر تو است اى على كارهاى خوب ؛ زيرا كه كار نيك دفع مى كند اقسام بدى ها را. ^۱ و اين موعظه حضرت رسالت پناه صلى الله عليه و آله نسبت به مرتضى على عليه السلام به جهت آن نبود / 36 / كه از او كار بدى ناشى مى شده ، بلكه اين قول به واسطه تأديب ديگران بود ؛ و مؤيِّد اين حديثى است كه در تفسير علي بن إبراهيم رحمه الله از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه : روزى امير المؤمين عليه السلام روبه روى حضرت رسالت پناه صلى الله عليه و آله آمد در وقتى كه آن حضرت دست مبارك خود را بر دوش عبّاس گذاشته بود . امير المؤمنين عليه السلام چون نزديك رسيد ، حضرت رسالت پناه صلى الله عليه و آله او را در بغل گرفت و ميان دو چشم او را بوسيد ، پس عبّاس بر امير المؤمنين عليه السلام سلام كرد و حضرت سلام خفيفى فرمود كه مشعر بر تعظيم و تكريم عبّاس چنانچه متوقّع او بود نبود. عبّاس غضبناك شده گفت : اى رسول خدا! على كبر را نمى گذارد! حضرت فرمود : اى عبّاس! در حق على اين نوع گفتگو مكن ؛ زيرا كه من قبل از اين به اندك زمانى جبرئيل را ديدم ، جبرئيل گفت : ملاقات كردند با من دو فرشته كه موَّكل بر مرتضى على اند و ايشان گفتند كه از آن روزى كه على متولد شده تا اين زمان ، ما ننوشته ايم در صحيفه اعمال او بدى را. ^۲ بالجمله ترجمه همه آيت اين است كه : «آن گروهِ موصوف به صفات مذكوره ، مر ايشان راست سرانجام نيكو در آن سراى كه مراد از آن جنّت است ، يا مر ايشان راست سرانجام نيك در دار دنيا كه مراد از آن نيز جنّت است . آن سرانجام نيكو جنّات عدن است يعنى بهشت هاى با اقامت كه واردين براى هميشه در آن جا مقيم باشند» .