زن در اوقات حمل خون حيض ببيند ، [به عدد ]ايّام آن خون ، حملش از نه ماه مى گذرد». و از اين حديث مفهوم مى شود حامله خون حيض مى بيند ؛ چنانچه بعضى علما به آن قائل شده اند .
چهارم : فاضل لاهجى گفته كه : عن محمّد بن مسلم ، قال : سألت أبا عبد اللّه عليه السلام عن قول اللّه : «وَ مَا تَغِيضُ الْأَرْحَامُ» قال : ما لم يكن حملاً ، «وَ مَا تَزْدَادُ» قال : الذكر والاُنثى جميعا ، ^۱ يعنى : حضرت صادق صلى الله عليه و آله فرمود كه : «مراد از «مَا تَغِيضُ الْأَرْحَامُ» اين است كه خداى تعالى مى داند آن رحمى را كه فرزند ندارد و مراد از «وَ مَا تَزْدَادُ» اين است كه مى داند آن رحمى را كه زياده از يك فرزند بيارد ؛ هم پسر و هم دختر» .

تنبيه

در «اكثر مدّت حمل» نزد شيعه و سنّى اختلافات هست :
علّامه حلى رحمه الله در كتاب النكاح مختلف نقل كرده كه :
سيد مرتضى در كتاب انتصار گفته كه : «وممّا انفردتْ به الإماميّة القول بأنّ أكثر مدّة الحمل سَنَة واحدة» ^۲ ، با اين كه در جواب مسائل موصليّات گفته كه : «الاُولى أنّه لا يجوز أن يتجاوز الحمل أكثر من تسعة أشهر». ^۳
و ايضا از ابن حمزه نقل كرده اند كه : «أكثر مدّة الحمل فيه روايات ثلاث : تسعة أشهر ، وعشرة ، وسنة». ^۴
و ايضا نقل كرده كه اعتقاد شيخ مفيد در مقنعه و شيخ طوسى در نهايه اين است كه اكثر مدّت حمل نُه ماه است. ^۵
اما در كتاب خلاف گفته كه يك سال نيز مروى است. ^۶