جهينه و خاك قبرها را از سرهاى خود افشانند. ^۱ انتهى ما في حق اليقين.
و در باب آخر كتاب غيبت نعمانى در دو حديث مذكور است كه : مدّت ملك حضرت صاحب الأمر عليه السلام از زمان ظهور تا وقت فوت ، نوزده سال و چند ماه خواهد بود. ^۲ و در يك حديث نوزده سال و در حديثى ديگر ده سال و چند ماه است .
و در روضه كافى باسناده از حضرت صادق عليه السلام مروى است در تأويل كريمه «وَ قَضَيْنَآ إِلَى بَنِى إِسْرَ ءِيلَ فِى الْكِتَـبِ لَتُفْسِدُنَّ فِى الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ» يعنى : «وحى كرديم سوى بنى اسرائيل در كتاب كه فساد خواهيد كرد در زمين دو مرتبه» ، آن حضرت عليه السلام فرمود كه : اشارت است به قتل امير المؤمنين عليه السلام / 62 / و خنجر زدن بر ران مبارك امام حسن عليه السلام ؛ «وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا» «و هر آيينه طغيان خواهيد كرد طغيانى بزرگ» آن حضرت عليه السلام فرمود كه : اشارت است به قتل حضرت امام حسين عليه السلام ، «فَإِذَا جَآءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا» «پس هرگاه بيايد وعده انتقام اوّل ايشان» آن حضرت فرمود كه : هرگاه بيايد وعده انتقام خون امام حسين عليه السلام ، «بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَآ أُوْلِى بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُواْ خِلَـلَ الدِّيَارِ» يعنى : «فرستاديم بر شما بندگانى را از ما كه صاحب بأس عظيم بودند در جنگ ، پس گرديدند در ميان خانه ها براى كشتن و اسير كردن شما» آن حضرت عليه السلام فرمود : اشارت است به جماعتى كه خدا ايشان را مبعوث خواهد كرد پيش از بيرون آمدن حضرت قائم عليه السلام ، پس نخواهند گذاشت كسى را كه احدى از آل محمّد را كشته باشد ، مگر اين كه او را خواهند كشت ، «وَ كَانَ وَعْدًا مَّفْعُولًا» «و بود وعده خدا كرده شده» آن حضرت عليه السلام فرمود : اشارت است به قيام قائم آل محمد صلى الله عليه و آله ، «ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ»^۳ اشارت است به خروج حضرت امام حسين عليه السلام با هفتاد نفر از اصحابش كه خودهاى مطلّا بر سرداشته باشند و به مردم گويند كه اين حسين عليه السلام است ، او بيرون آمده است تا مؤمنان ، شك در او نكنند و بدانند كه او دجّال و شيطان نيست و حضرت قائم عليه السلام در آن وقت در ميان ايشان باشد. پس چون معرفت حضرت امام حسين در دل هاى مؤمنان قرار گيرد ، حضرت قائم عليه السلام از دنيا برود و حضرت امام حسين عليه السلام او را غسل دهد و