هنگام خنک بودن هوا (هنگام عصر) است.

3. امام صادق علیه السلام می‌فرماید:

۰.انّ قوماً منَ النّاسِ قَلّت مداراتهم لِلنَّاس، فاُنِفُوا من قریشٍ، و ایم الله! ما کان باحسابهم بأسٌ، و إن قوماً من غیر قریشٍ حسنت مداراتهم، فاُلحقوا بالبیت الرفیع؛^۱

۰.گروهی از مردم، با مردم، کمتر مدارا کردند، پس از قریش طرد شدند. و به خدا قسم! که از نظر حَسَب، نقصی نداشتند و گروهی دیگر، با این که از قریش نبودند، امّا چون خوب مدارا کردند و به خاندان والایی ملحق شدند.

علامه مجلسی در مرآة العقول «انفوا» را از باب افعال و به معنای «انتفاء (طرد)»، یا از ثلاثی مجرد «أنف» و مجهول، به معنای بر دماغ او زدن و بیرون کردن یا از «الانفة» به معنای خودداری گرفته است و استاد غفّاری، مصحّح کتاب، آن را به قرینه «الحقوا» مجهول و از باب افعال دانسته است.^۲

3 - 1 - 2. کشف معنا بر اساس سیاق معجمی

یعنی توجه به مفردات حدیث از حیث معنای معجمی است؛ مانند:

1. از پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله نقل شده است:

۰.أنَّهُ صلی الله علیه و اله قَالَ: لا یَحِّل أن یُجنِبَ فی هذا المسجدِ، إلّا أنا و علی و الحسن و الحسین، وَ مَن کانَ مِن أهلِی، فَإنَّهُ مِنّی؛^۳

۰.در این مسجد (مسجد النبی) کسی جز من، علی، حسن و حسین نمی‌تواند در حال جنابت رفت و آمد کند و هر کس که از اهل بیتم باشد، همانا از من خواهد بود.

گفته‌ شده که مراد از جنب بودن در حدیث، داخل و خارج شدن و رفت و آمد به مسجد و مراد از مسجد نیز تنها مسجد النبی صلی الله علیه و اله است و نه هر مسجدی و بدین گونه، حتماً باید این حدیث، توجیه گردد و حدیث «سدالابواب» نیز آن را تأیید و آیه «تطهیر» هم، استثنا نمودن علی علیه السلام را امضا می‌نماید.^۴ در این‌جا، با توجه به این که کلمه «تجنب» از لحاظ معنای معجمی بررسی شده است، در این سیاق قرار می‌گیرد.