واژه «آیه»، یکی از تقسیم‌بندی‌های قرآنیِ مستند به خود قرآن است که در متن کلام الهی نیز به کار رفته است. این واژه، معانی و استعمالات مختلفی دارد که در روایاتی از معصومان علیهم السّلام، برخی از این کاربردها ملاحظه می‌شود. این مقاله درصدد واکاوی معانی این واژه و کاربردهای آن در روایات شیعه است؛ از جمله، حدیث هشام بن سالم که در ظاهر، بر مشتمل بودن قرآن کریم بر هفده هزار آیه دلالت دارد. اختلاف میان آن رقم و تعداد آیات قرآن، دانشوران علوم قرآن و حدیث را به تکاپوی رفع مشکل حدیث انداخته و راه‌حل‌هایی چون تأویل حدیث و حمل آن بر وحی بیانی، وحی غیر قرآنی و نسخ تلاوت را پیموده‌اند. در این مقاله نشان داده شده است که به چنین توجیهاتی نیاز نیست و یکی از کاربردهای این واژه در روایات، بخشی از یک آیه کامل است که به طور تقریبی می‌توان آن را معادل «عبارت» معنا کرد.
