پایه منابع موجود زادگاه وی را صنعای شام دانست.
حنش بن عبد الله در کوفه، مصاحب حضرت علی علیه السلام بوده و از ابن عباس و فضالة بن عبید و رویفع بن ثابت و أبی هریرة و أبی سعید روایت کرده است. از حنش بن عبد الله، حارث بن حنش فرزند وی، قیس بن حجاج، أبو مرزوق حبیب بن شهید مولی تجیب، عبد الله بن هبیرة سبایی، عامر بن یحیی معافری، خالد بن أبی عمران، جلاح أبو كثیر، حارث بن یزید بن سلامان بن عامر، سیار بن عبد الرحمن، ربیعه بن سلیم، عبد العزیز بن أبی الصعبه تیمی و عبد العزیز بن صالح مولی بنی أمیة روایت کرده‌اند.۱ ذهبی، برخلاف ابن عساکر، مصاحبت حنش بن عبد الله با حضرت علی علیه السلام را رد می‌کند و بر این نظر است که حنش بن ربیعه یا حنش بن معتمر کنانی کوفی با حضرت علی علیه السلام مصاحبت داشته است.۲ منابع تاریخی نظر ابن عساکر را تأیید می‌کنند. بر اساس گزارش‌های تاریخی، حنش بن عبد الله صنعانی تابعی است که در کوفه با حضرت علی علیه السلام بوده است و پس از شهادت حضرت، به مصر وارد شده و در زمره مصریان قرار گرفته است.۳ از این رو، وی در زمره شاگردان حضرت علی علیه السلام بوده و به دلیل حضور در منطقه اندلس مورد توجه منابع اندلسی نیز قرار گرفته است. حنش بن عبد الله صنعانی در فتح مغرب، همراه رویفع و در فتح اندلس، همراه موسی بن نصیر بوده است. وی در کنار ابن زبیر، در برابر عبدالملک بن مروان قیام کرد. البته بعدها عبد الملک بن مروان از خطای وی در همراهی با ابن زبیر در گذشت.۴ بنا بر گزارش‌های تاریخی، وی در منطقه اندلس منشأ اثر بوده و بنای جامع سرقسطه و البیره منسوب به وی است. حنش بن عبد الله اولین فردی است که عشور افریقیه را به اسلام فراخواند.۵
حنش بن عبد الله، به تصریح اکثر رجالیان اهل سنت، فردی ثقه است۶ و علامه عسکری نیز از قول ابن حجر، او را فردی ثقه معرفی کرده است.۷ از وی 25 روایت در موضوعات مختلف، همانند: فقه، تفسیر، اخلاق، مسائل تربیتی برجای مانده است.
1.. تاریخ مدینة دمشق، ج۱۵، ص۳۰۷.
2.. سیر أعلام النبلاء، ج۴، ص۴۹۳.
3.. نفح الطیب فی غصن الاندلس الرطیب، ج۱، ص۲۶۰.
4.. همان، ج۱، ص۲۶۰.
5.. تاریخ علماء الاندلس، ج۱، ص۱۲۷.
6.. تاریخ الثقات، ج۱، ص۳۲۶.
7.. معالم المدرستین، ج۲، ص۲۶۳.
