بوده که نام «حنش» در میان افراد سلسله سند آنها، به ترتیب زیر است:
بنا بر آنچه ذکر شد، حنش بن معتمر، همان حنش کنانی بوده که در برخی منابع نیز، با نام حنش بن معتمر کنانی از او یاد شده است. از این رو، بازگشت تمامی «حنش»های مذکور در این روایات، به «حنش بن معتمر» است. از دیگر سو، تمامی طرق فوق، به سعید بن اشوع و اشعث بن سوار منتهی می‌گردند.۱ «سعید بن اشوع» با نام «سعید بن عمرو بن أشوع همدانی كوفی» (م120ق) تنها در کتب رجالی اهل سنت آمده و به عنوان فردی معتمد و ثقه معرفی شده است.۲ «اشعث بن سوار» نیز، از أصحاب امام حسن علیه السلام۳ بوده که در میان اکثر قریب به اتفاق رجالیان، فردی ضعیف و مجهول معرفی شده است.۴ بنا بر این، حدیث فوق را، با وجود اختلاف نظرهای موجود در باره «حنش بن معتمر» نمی‌توان صحیح دانست.
البته مضمون حدیث فوق با طرق متعدد دیگری بدون ذکر نام «حنش» نیز، موجود است که از این میان، تنها طریق «سفیان عن حبیب بن أبی ثابت عن أبی وائل عن أبی الهیاج الأسدی»،۵ «حسن»۶ شمرده شده و سایر طرق،۷ ضعیف
1.. حدثنا عبد الله حدثنی أبی، ثنا یزید، أنبأنا أشعث بن سوار، عن ابن اشوع، عن حنش بن المعتمر ...
2.. میزان الاعتدال، ج۲، ص۱۲۸ ؛المراجعات، ص۱۲۸.
3.. معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۱۶.
4.. المحلی، ج۹، ص۳۳۶ ؛ مجمع الزوائد، ج۱، ص۲۳۴؛ تحفة الأحوذی بشرح جامع الترمذی، ج۳، ص۵۷۸؛ العلل، ج۳، ص۸۴؛ تاریخ ابن معین، ج۲، ص۶۳.
5..صحیح مسلم، ج۳، ص۶۱؛ سنن أبی داود، ص۳۲۱۸؛ الضعفاء و المتروكین، ج۱، ص۲۸۵؛ سنن الترمذی، ج۱، ص۱۹۵؛ السنن الكبری،ج۴، ص۳ ؛ العلل، ج۱، ص۹۶.
6.. بدلیل «حبیب بن أبی ثابت»، فإنه كان یدلس»(إرواء الغلیل، ج۵، ص۳۷۰ - ۳۶۸).
7.. «المفضل بن صدقة أبی حماد الحنفی، عن أبی إسحاق»(المعجم الصغیر، ص۲۹)؛ «أشعث بن سوار،عن ابن أشوع، عن حنش بن المعتمر»(المصنف (ابن أبی شیبة)، ج۴، ص۱۳۹؛ العلل، ج۱، ص۱۴۵ - ۱۵۰)؛ «یونس بن خباب، عن جریر بن حبان، عن أبیه، عن امام علی(»(العلل، ج۱، ص۱۱۱)؛ «أبی المورع، عن علی(»(مسند ابی داود الطیالسی، ص۹۶).
