وثاقت راوی و جایگاه وی در نزد حضرت علی علیه السلام است.

نتیجه

1. در بین منابع رجالی اهل سنت، چهار نفر با نام حنش در طبقه تابعان وجود دارند که عبارت‌اند از: حنش بن عبد الله صنعانی و حنش بن حارث، حنش بن معتمر و حنش بن علی.

2. نام حنش بن معتمر در منابع رجالی شیعه به شکل‌های مختلف: حنش بن معبره، حبش _ حنش _ حش _ حبیش بن مغیره ذکر شده است که مراد از آنها، راوی واحدی است که همان حنش بن معتمر است.

3. در برخی از منابع اهل سنت، حنش بن معتمر، حنش بن ربیعه و حنش بن کنانی سه فرد مختلف ذکر شده‌اند که بر اساس تصریح برخی از رجالیان اهل سنت و تحلیل روایات آنها، می‌‌توان قایل به اتحاد آنها و وجود راوی واحدی به نام حنش بن معتمر شد.

4. در منابع رجالی اهل سنت، حنش بن عبد الله صنعانی و حنش بن معتمر جزء کسانی هستند که از حضرت علی علیه السلام روایت نقل کرده و در شمار اصحاب حضرت علی علیه السلام محسوب شده‌اند. حنش بن حارث نیز به واسطه پدرش از حضرت علی علیه السلام روایت نقل می‌کند.

5. حنش بن عبد الله صنعانی و حنش بن حارث مورد توثیق منابع رجالی اهل سنت قرار گرفته‌اند، اما در باره حنش بن معتمر اظهار نظر‌های متناقضی شده است. برخی وی را فردی ثقه و گروهی، به دلیل کثرت نقل متفرداتی از حضرت علی علیه السلام، وی را تضعیف کرده‌اند. با توجه به مضمون بیشتر روایات حنش بن معتمر _ که در حوزه فضایل و جایگاه والای حضرت علی علیه السلام و برتری حضرت بر خلفا است _ تضعیف وی از سوی برخی از رجالیان اهل سنت امری طبیعی است. با توجه به این که بیشتر روایات وی در باره منزلت و جایگاه حضرت علی علیه السلام است و نوع روایاتْ حاکی از گرایش‌های امامی راوی است، می‌توان جایگاه راوی را از خلال روایات وی دریافت و آن را قرینه‌ای بر وثاقت راوی دانست.

کتابنامه

_ أحادیث أهل البیت علیهم السلام عن طرق أهل السنة، مهدی حسینی روحانی، قم: دفتر انتشارات‌ اسلامی‌ وابسته به جامعه‌ مدرسین‌ حوزه‌ علمیه‌ قم‌، 1379ش.

_