اعتبار و قداست قایل بودند؛ در حالی که مسأله قرآنیون چیز دیگری بود.
_ یکی از مواردی که همواره قرآنیون بر آن تأکید دارند، انکار نسخ آیات قرآن و عدم تحریف آن است؛ در حالی که چنین موضوعی اصولاً برای قارئون مطرح نبود.
_ در یهودیت برای مبارزه با نگرش قرائیمی نهضت عظیمی برپا شد. سعدیا گائون یکی از راههای مبارزه با انان را احیای زبان عبری و تسلط بر این زبان دانست و تلاشهایی در این زمینه از سوی وی صورت گرفت؛ در حالی که در عالم اسلام چنین جنبشی را سراغ نداریم.
_ قرآنیون یکی از دلایل بی‌اعتنایی خود را به سنت و احادیث ورود اسرائیلیات و نیز جعل و دس حدیث میدانند؛ در حالی که قارئون تحت تأثیر معتزله در عالم اسلام بودند. به عبارت دیگر، قرآنیون به منظور پرهیز از اختلاط دین اسلام با دیگر ادیان و سنتها قرآن را به عنوان یگانه منبع و مرجع معرفی کردند؛ در حالی که قارئون تحت تأثیر فرهنگ بیگانه، یعنی تفکر معتزلی بودند که خود نیز از تأثیر دیگر سنتها و مکاتب به خصوص سنت فلسفی یونانی بر کنار نبودند.
_ قارئون، دست‌کم یعقوب قرقسانی تعصب نسبت به دیدگاه و نظر خود نداشت، بلکه در مقابل افراد را به فهم خاص خود از کتاب مقدس تحریض میکردند؛ در حالی که قرآنیون در عالم اسلام، دست‌کم در میان سلفیهای مصری بر درستی فهم خود اصرار میورزند.
_ گرایش قرائیمی، هر چند در یک مقطع زمانی مورد توجه خاص بوده است، در حال حاضر چندان مجالی برای جولان ندارد و در حال انقراض است و پیروان کمی دارد؛ در حالی که در عالم اسلام قرآنیون رو به رشد و فعال هستند.
_ حاخامها و مخالفان فرقه قرائیمی علت وجودی شکل‌گیری این فرقه را یک نزاع شخصی و قدرت طلبی عانان بن داود بنیان‌گذار فرقه میدانند؛ در حالی که در باره قرآنیون چنین چیزی صادق نیست و به معنای دقیق کلمه بنیان‌گذاری برای آن نمیتوان پیدا کرد.
_ در اسلام دامنه و قلمرو قرآنیون تقریباً تمام فرقهها از شیعه و سنی را در بر میگیرد؛ در حالی که در یهودیت قارئون فرقهای در برابر تمام فرقههای یهودی محسوب میگردند.
_ برای قارئون بیشتر بحثهای کلامی و تا حدودی شریعتی مطرح است؛ در اسلام این گونه نیست، بلکه مخالفت با فلسفه و کلام رسمی مطمح نظر ایشان است. در واقع، آنان
