«حدیث‌پژوهی راوی» را می‌توان پایبندی به فرایند تحدیث دانست. رجالیان متقدم با بررسی کارنامه علمی راوی، به دنبال میزان پایبندی وی به فرایند تحدیث بوده‌اند. آنان ضعف علمی یک راوی را در سه بخش «ضعف در اِسناد»، «ضعف در تألیف» و «ضعف حدیث‌شناسی راوی» رصد کرده‌اند. در مجموع این سه بخش، ده معیار اصلی برای تضعیف راویان در میان متقدمان دیده می‌شود. در بخش ضعف در اِسناددهی به سه معیار اصلی اشاره شده است که عبارت‌اند از: روایت از ضعفا، روایت از مجاهیل و اعتماد به مراسیل. در بخش دوم، «ضعف در نگاشته»، به پنج معیار اهتمام ویژه داشته‌اند: تخلیط، وضع، دس در کتب، ناشناخته بودن اثر و ضعف محتوایی. و در بخش «ضعف حدیث‌شناسی راوی»، دو معیار متقدمان در این زمینه عبارت‌اند از: ضعف حدیثی، و نقل روایات شاذ و مفرد.
