در سال 274 یا 280ق، زنده بوده باشد. ابن حجر عسقلانی بر این باور است که او تا سال 300ق، نیز زنده بوده است.۱
آیةالله بروجردی وی را از راویان طبقه هفتم شمرده است. این طبقه راویانی هستند که ولادت آنان بین سال‌های 185 تا 200ق، و وفات آنان بین سال‌های 260 تا 270ق، واقع شده است.۲
شیخ طوسی او را از اصحاب امام رضا، امام جواد و امام هادی علیهم السلام ۳ برشمرده است. هر چند وی امام هشتم را ملاقات کرده، ولی از آن حضرت حدیثی گزارش نکرده است.۴ از عبارت نجاشی استفاده می‌شود که وی هنگام ملاقات با امام رضا علیه السلام در سنّ سماع روایت نبوده است.۵ از ملاقات وی با امام حسن عسکری علیه السلام نیز گزارشی در دست نیست. از این رو، احادیث چندانی را از امامان علیهم السلام گزارش نکرده است. از روایت کشّی استفاده می‌شود که وی زمانی به دستور امام جواد علیه السلام در مدینه به خدمت آن حضرت رسیده است و امام نامه‌ای را برای زکریا بن آدم _ که نماینده آن حضرت در قم بود _ به وسیله احمد اشعری فرستاده است. ۶
نجاشی و شیخ طوسی در توصیف وی نگاشته‌اند:
رحمت خدا بر او باد! از بزرگان اهل قم استاد و رئیس و فقیه بدون رقیب بود، و با حاکمان قم رفت و آمد داشت و به خدمت سه امام رضا علیه السلام جواد علیه السلام و هادی علیه السلام رسید.۷
ابن حجر عسقلانی از او نام برده و او را علامه، و استاد شیعیان قم (شیخ الرافضة بقم) و فردی مشهور توصیف کرده است.۸ اشعری نزد سلطان وقت نیز از منزلت خاصی برخوردار بوده است؛ چنان که نجاشی در یاد کرد او گفته که وی، همانند پدرش، با حاکم قم در ارتباط بوده است و این خود، بیان‌گر جایگاه رفیع مرتبه وی در میان
1.. لسان المیزان، ج۱، ص۲۶۰، ش۸۰۷.
2.. الموسوعة الرجالیة، ج۱، ص۱۱۱- ۱۱۲؛ ج۴، ص۵۶ - ۵۸.
3.. رجال الطوسی، ص۳۵۱، ش۵۱۹۷؛ ص۳۷۳، ش۵۵۱۹ و ص۳۸۳، ش۵۶۳۲.
4.. رجال النجاشی، ص۸۲، ش۱۹۸.
5.. همان.
6.. اختیار معرفة الرجال، ص۶۳۵ _ ۶۳۴، ش۱۱۱۵.
7.. رجال النجاشی، ص۸۲، ش۱۹۸؛ فهرست الطوسی، ص۲۵، ش۶۵.
8.. لسان المیزان، ج۱، ص۲۶۰، ش۸۰۷.
