اختصاص یافته بود. در بخش موضوعی مقالات، برای تفکیک مقالات از نظر موضوعی، یک طرح موضوعی شامل یازده گروه موضوع اصلی (اعم) و پنجاه موضوع فرعی (اخص) بر مبنای موضوعی اصطلاح‌نامه‌ علوم حدیث تنظیم شده است. برای تعیین دقیق موضوع‌های هر مقاله، توصیف‌گرهایی به هر مقاله اختصاص یافت. به طور کلی، روش کار در تمامی حوزه‌ها بدین ترتیب بود که ابتدا عنوان، چکیده و کلیدواژه‌ها و حتی در بیشتر مواقع، با نگاه اجمالی به متن مقاله، برای هر مقاله، یك تا چهار توصیف‌گر در قالب توصیف‌گرهای اعم و اخص، با استفاده از از ابزارهای یاد شده، در نظر گرفته شد و در نهایت، فقط یك توصیف‌گر _ كه ارتباط نزدیكی با مقاله داشت _ انتخاب گردید. یازده موضوع اصلی (اعم) و 51 موضوع فرعی (اخص) عبارت‌اند از:

1. علم درایه، شامل سه زیرگروه (امارات مدح و ذم، كیفیت تحمل حدیث و فقه‌الحدیث)،

2. حدیث، شامل ده زیرگروه (حدیث نبوی، حدیث مختلف، حدیث موافق، حدیث مضطرب، حدیث ناسخ و منسوخ، حدیث قدسی، حدیث ثقلین، حدیث مستصعب و حدیث تقیه)،

3. علم رجال، شامل سه زیرگروه (توثیقات عامه، طرق مشایخ و كلیات علم رجال)،

4. مصادر رجالی، شامل چهار زیرگروه (مصادر رجالی اهل سنت . مصادر رجالی شیعه^۱ )،

5. نقل حدیث، شامل پنج زیرگروه (کلیات، استخراج، اخراج حدیث، تخریج حدیث، نقل حدیث به لفظ و نقل حدیث به معنا)،

6. احوال روایت (نقد حدیث)، شامل چهار زیرگروه (احوال متن حدیث، احوال سند حدیث، اضطراب حدیث، قلب حدیث و تعارض حدیث)،

7. راویان، حدیث شامل چهار زیرگروه (كلیات، شیخ حدیث، مجهولین، مذمومین "ضعفا" و ممدوحین "ثقات")،

8. مجامیع حدیثی، شامل پنج زیرگروه (مجامیع حدیثی شیعه، مجامیع حدیثی اهل سنت، مجامیع حدیثی زیدی و شرح متون حدیث)،

9. وضع حدیث، شامل دو زیرگروه (وضع سندی و وضع متنی)،