سلاح هستند، و خداوند به واسطه آنان دین را حفظ می‌کند:

سمعت رسول اللَّه _ صلی اللَّه علیه و سلم _ یقول: إذا وقعت الملاحم‏ خرج بعث من دمشق‏ من الوالی، هم أکرم العرب فرساً و أجوده سلاحاً، یؤید اللَّه _ عز و جل _ بهم الدین.^۱

این که شام در آخر الزمان، آخرین نقطه‌ای است که هنوز نشانه‌های دین و ایمان در آن هست، در روایات دیگری هم آمده است. از قول ابوهریره و ابن السمط، روایت مفصل دیگری هست که حضرت فرمود:

یکسره در امت من، تا قیام قیامت، قومی هستند که بر دین خدا استوارند و مخالفت با امر خدا، به آنان آسیبی نمی‌رساند و آنان با دشمنان خدا خواهند جنگید.

سپس فرمودند: «هم اهل الشام» و با دست هم شام را نشان دادند.^۲

همین روایت، به صورتی دیگر، از معاذ بن جبل نقل شده و پس از آن که راوی آن را از قول معاذ بن جبل نقل کرد، معاویه خطاب به مردم فریاد زد که این مالک بن یخامر است که این سخن را از معاذ بن جبل شنیده است:

فقام مالک بن یخامر، فقال: یا أمیر المؤمنین! سمعت معاذ بن جبل یقول: و هم أهل الشام. فرفع معاویة صوته فقال: هذا مالک بن یخامر و به القسمة، یزعم أنه سمع ابن جبل یقول: و هم أهل الشام.^۳

همین روایت، به ماجرای نزول عیسی هم اشاره دارد که به روشنی بحث مرکزیت شام را در وقت فتنه، مربوط به آخرالزمان می‌داند. از ابوهریره روایت شده است که گفت:

لا تزال عصابة من أمتی علی الحق ظاهرین علی الناس، لا یبالون من خالفهم حتی ینزل عیسی‏ ابن مریم. قال ابو عمرو: فحدثت هذا الحدیث قتادة، فقال: لا أعلم أولئک الا أهل الشام.^۴

یکی از علائمی که در نقل‌ها برای آخرالزمان ذکر شده، آتشی است که گفته می‌شود از حضرموت به آسمان می‌رود. در روایتی آمده است که رسول صلی الله علیه وآله پس از یاد از این آتش در پاسخ مردمی که گفتند آن وقت چه کنیم، فرمودند: علیکم بالشام: