از میان طرق ذکر شده در منابع روایی شیعه، به جز یک طریق موثق، سایر طرق ضعیف است.
_ این روایات با اهداف نزول قرآن کریم، به ویژه هدایت‌گری عمومی آن ناسازگار است.
_ این روایات با روایات ابواب تعلیم و قرائت قرآن کریم و روایات فضیلت تلاوت سوره یوسف ناسازوار است.
_ رویکرد فقها و محدثان به روایات نهی کننده از تعلیم سوره یوسف به زنان، پذیرش اصل صدور روایات و توجیه آن است. برخی توجیهات ایشان عبارت است از: ارشادی دانستن روایات نهی، کراهت دانستن حکم روایات تعلیم سوره یوسف، حسن انتخاب سوره نور و در اولویت قرار نگرفتن سوره یوسف در امر آموزش قرآن به زنان، نهی از تعلیم سوره یوسف به تنهایی، کم بودن میزان فضیلت و ثواب تلاوت سوره یوسف نسبت به تلاوت بقیه سوره‌ها برای زنان، نهی تعلیم برای مقطع زمانی یا مکانی خاص، کم فایده‌تر بودن تلاوت سوره یوسف نسبت به تلاوت سوره نور برای زنان.
_ در اکثر رویکردهای مذکور، حدس بر استناد غلبه کرده است و فقها و محدثان، بیشتر بر پایه ذوقیات خود برداشت‌هایی کرده‌اند.
کتابنامه
_ احکام النساء، محمد بن محمد بن نعمان (الشیخ المفید)، تحقیق: شیخ مهدی نجف، بیروت: دارالمفید للطباعة و النشر، 1414ق/1993م.
_ اختیار معرفة الرجال (رجال الکشّی)، محمد بن حسن طوسی (شیخ طوسی)، تحقیق و تصحیح: حسن مصطفوی، مشهد: دانشگاه فردوسی، 1409ق.
_ اسباب اختلاف الحدیث، محمد احسانی لنگرودی، قم: دارالحدیث، 1427ق.
_ إستفتاءات المرجع الدینی الأعلی السیدالسیستانی مد ظله، بی نا، بی جا، 2000م.
_ أنوارالتنزیل و أسرارالتأویل، عبدالله بن عمر بیضاوی، تحقیق: محمد عبدالرحمن مرعشلی، بیروت: داراحیاء التراث العربی، 1418ق.
_ الآداب الشرعیة، محمد بن مفلح بن محمد بن مفرج، أبوعبدالله، شمس الدین مقدسی رامینی صالحی، بی نا، بی تا، بی جا.
_ بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، محمد باقر بن محمد تقی مجلسی، بیروت:
