قرآن بود.۱
(7) عبد الله بن عمر بن خطاب الزیات؛ در باره عبد الله بن عمر بن خطاب زیات، اطّلاعات رجالی در دست نیست. تنها از سند صحیفه برمی‌آید که وی در سال 265ق، صحیفه سجّادیه را برای جعفر بن محمّد حسنی روایت کرده است و خود صحیفه سجّادیه را از دایی‌اش علی بن نعمان شنیده است.۲
او در سال 255ق، حدیث مفصلّی را از حارث بن محمّد تمیمی با سند متصل از عایشه نقل می‌کند که جبرییل، خبر شهادت امام حسین _ علیه السلام _ را به پیامبر _ صلی الله علیه و آله _ داده است.۳ سیّد بن طاووس هم به هنگام نقل دعای عصر روز جمعه۴ روایتی را می‌آورد که در سلسله سند آن عبد الله بن عمر بن خطاب، از دایی‌اش علی بن نعمان روایت کرده است.
(8) علی بن نعمان الاعلم؛ ابو الحسن علی بن نعمان اعلمی کوفی و از راویان امام رضا _ علیه السلام _ و دارای کتاب است.۵ او را با الفاظ ثقة، وجه، ثبت و صحیح و واضح الطریقه ستوده‌اند.۶
(9) عمیر بن متوکّل؛ در باره عمیر بن متوکّل و پدرش متوکل بن هارون، توثیق صریحی نرسیده است. چگونگی گزارش شیخ نجاشی و شیخ طوسی از او باعث پدید آمدن نظریه‌هایی شده است. ما در این‌جا عبارت نجاشی و شیخ طوسی را می‌آوریم و سپس تحلیل برگزیده را ارائه می‌دهیم.
نجاشی در رجال النجاشی می‌نویسد:
متوکل بن عمیر بن المتوکل روی عن یحیی بن زید دعاء الصحیفة. أخبرنا الحسین بن عبید الله عن ابن أخی طاهر، عن محمّد بن مطهر، عن أبیه، عن عمیر بن المتوکل، عن أبیه المتوکل، عن یحیی بن زید بالدعاء.۷
شیخ طوسی در الفهرست می‌نویسد:
1.. الصحیفة السجادیة الجامعه، ص۶۱۷، به نقل از: مرآة الزمان سبط ابن جوزی.
2.. الصحیفة السجّادیة، ص۳.
3.. کفایة الاثر فی النص علی الائمة الاثنی عشر، ص۱۸۷.
4.. جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع، ص۲۶۲.
5.. رجال النجاشی، ص۲۷۴، ش۷۱۹، الفهرست (طوسی)، ص۲۸۲، ش۴۱۶.
6.. رجال النجاشی، ص۲۷۴، ش۷۱۹.
7.. همان، ج۱، ص۴۲۶، ش۱۱۴۴.
