الف. خطاهای رجالی، مانند:

1) نقل ابو مخنف از هشام بن محمد: در ابتدای کتاب سندی به چشم می‌خورد که در آن ابو مخنف از هشام بن محمد بن سائب کلبی نقل روایت می‌کند^۱ در حالی که هشام شاگرد ابو مخنف است^۲ و همواره از ابو مخنف اخذ حدیث می‌کند و عکس آن تا به حال در منابع علمی دیده نشده است.

2) نقل روایت ابو مخنف از کلینی:^۳ با توجه به این که ابو مخنف(م157ق) بر کلینی تقدّم زمانی‌ای بیش از یک قرن دارد، نمی‌تواند ابو مخنف از کلینی(م329 ق) روایت کرده باشد.

ب. خطاهای محتوایی، از جمله در این مقتل آمده ‌است:

1) حسین _ علیه السلام _ هنگامی که به کربلا رسید اسب او متوقّف شد و با وجود سعی و تلاش فراوان، از جای خود حرکت نکرد و هفت اسب عوض کرد ولی هیچ کدام از جای خود تکان نخوردند. آن‌گاه ایشان از اسب پیاده شدند و گفتند...^۴ چنین خبری در منابع دیده نشده و مقتل مورد بحث در نقل این خبر منفرد است.

2) خبر خروج امام حسین _ علیه السلام _ از مکه به مدینه پس از شنیدن خبر شهادت مسلم بن عقیل.^۵

3) روایت ملحق شدن حر: تصویر ارائه شده از امام حسین _ علیه السلام _ در شأن او نیست. در این اثر آمده است:

امام حسین _ علیه السلام _ هنگامی که دید تمام یاران و اصحابش کشته شده‌اند به سختی و بلند شروع به گریه کرد آنگاه فریاد بر آورد آیا کسی نیست که به داد ما برسد آیا کسی نیست که به کمک ما بیاید. در این هنگام این سخن به گوش حر رسید و بر او اثر گذاشت.^۶

این خبر به صراحت با سایر اخباری که نحوه ملحق شدن حر به امام را گزارش می‌کند