طولانی‏ترین بخش کتاب است.

عناوین چهار مقاله دیگر عبارت است از:

1. تفسیر آیات: 67 _ 69 سوره انفال و 4 سوره محمد،

2. ناسخ بودن آیه 187 از سوره بقره:«أُحِلَّ لَکمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ»،

3. دو نزول برای قرآن،

4. بررسی روایت طلحة بن زبیر در ذیل آیه محاربه (سوره مائده، آیه 33 _ 34).

نویسنده (نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی) «حدیث‏های خیالی» بیست مورد از اشتباهات طبرسی صاحب مجمع البیان را بر می‏شمرد. به گمان نویسنده، صاحب مجمع‌البیان ابو جعفر طبری را با ابو جعفر امام باقر _ علیه السلام _ اشتباه گرفته است. وی در ادامه می‏نویسد:

در جایی که عالم بزرگی مانند طبرسی صاحب تفسیر مجمع البیان در بیست مورد نظر ابو جعفر طبری مفسر مشهور را اشتباهاً به عنوان حدیث امام محمد باقر _ علیه السلام _ تلقی کرده و آن را به نام روایت منقول از امام معصوم آورده است، آیا وضعیت سایر روایات چگونه است؟^۱

و در ادامه نمونه‏هایی از جعلیات در احادیث و نیز مجعول بودن تفسیر منسوب به امام حسن عسکری _ علیه السلام _ سخن می‏گوید.^۲

گفتنی است که نویسنده، پیش از این کتاب، در دیگر آثارش (از جمله: شهید جاوید و عصای موسی) به نقد و وضع‏شناسی در عرصه احادیث، توجّه نشان داده و نمونه‏هایی را بررسی کرده است.

10. الحديث النبوی بين الرواية والدراية

این کتاب در سال 1419 قمری توسط مؤسسة الامام الصادق قم به چاپ رسیده است.

نویسنده کتاب (حضرت آیة الله‏ جعفر سبحانی) در این نوشته به ارزیابی و نقد روایات چهل تن از صحابه بر پایه نقد متن، یعنی عرضه حدیث بر قرآن، سنت متواتر، عقل سلیم، مسلمات اسلامی و تاریخ صحیح پرداخته است. وی نادرستی نمونه‏هایی از روایات