خواهد داد. هر چه از آنِ پدر است، از آنِ من است. از این جهت گفتم که از آنچه آنِ من است می‏گیرد و به شما خبر خواهد داد.¹

همان طور که ملاحظه می‌شود بی ربطی برخی جملات به هم کاملاً روشن و هویداست.

گزارش ابن قتیبه دینوری (213-276ق) از انجیل یوحنا تغییرات این عبارات را روشن می‌کند:

قال ابن قتیبة...فی حكایة یوحنا عن المسیح أنه قال: الفارقلیط لا یجیئك ما لم أذهب، فإذا جاء سبح العالم من الخطیئة، و لا یقول من تلقاء نفسه، و لكنه مما یسمع به یكلمكم و یسوسكم بالحق و یخبركم بالحوادث و الغیوب.^۲

معنای عبارت ابن قتیبه این گونه است: اگر من نروم فارقلیط به سوی شما نمی‌آید، اگر بیاید، عالم را از گناه پاک می‌کند و از جانب خویش چیزی نمی‌گوید و هر آنچه می‌شنود، به شما می‌گوید و با حق امور شما را سرپرستی می‌کنند و به حوادث و امور غیبی آگاه می‌سازد.

از مقایسه این دو متن، می‌توان گفت اجزای عبارت ابن قتیبه در انجیل یوحنای کنونی موجود است، اما موضع کلام به گونه‌ای تحریف شده که متن، مشوش به نظر می‌رسد.

یکی دیگر از دلایل تحریف در عبارت فارقلیط، گزارش یعقوبی از اناجیل است. در تطبیق گزارش یعقوبی از فصل اول انجیل یوحنا با عبارات انجیل فعلی، الفاظ بسیار شبیه به هم است و این نشان می‌دهد که همین انجیل نزد وی بوده است؛ اما در بشارت فارقلیط عبارات متفاوت است.^۳

در عبارات انجیل یوحنای فعلی، نوعی تشویش وجود دارد. در واقع، کسانی که اقدام به تغییراتی در این کتاب کرده‌اند، اولاً به نوعی فارقلیط و روح الحق را از معنای اصلی _ که بشارت به یک پیامبر هست _ منحرف کرده‌اند و ثانیاً عبارات را به نوعی جلوه داده‌اند که حاکی از این است که روح الحق و فارقلیط شخصیتی دون مسیح است که با عبارات: «و لکن إن ذهبت أرسله إلیکم» و یا «لأنه یأخذ مما لی و یخبرکم» به نوعی ادبیات عیسی خدایی را در این متن حاکم کرده است. از همین رو است که عده‌ای قایل شده‌اند که مراد از فارقلیط پیامبر اسلام نیست؛ چون فارقلیط در این متن از مسیح