مطالعه انتقادی دیدگاه عمر فلاته درباره آغاز پیدایش جعلِ حدیث - صفحه 36

حدیث.۱ در نقد این باور نااستوار عمر فلاته باید گفت که گزارش‏‏های دالّ بر وقوع کذب بر پیامبر صلی الله علیه و آله تنها در این گونه متون خلاصه نمی‏شود و روایت دیگری نیز وجود دارد که دست‌کم، وقوع جعل حدیث در نیمه نخست قرن اول هجری را به اثبات می‏رساند؛ چنان که بنا به گزارش مقدام بن معدی کرب، رسول خدا صلی الله علیه و آله از وقوع نزدیک نسبتِ دروغ پس از خود خبر دادند:

حرم رسول الله صلی الله علیه و آله یوم خیبر أشیاء، ثم قال: یوشک أحدکم ان یکذبنی و هو متکئ علی أریکته یحدث بحدیثی، فیقول: بیننا و بینکم کتاب الله فما وجدنا فیه من حلال استحللناه و ما وجدنا فیه من حرام حرمناه الا و ان ما حرم رسول الله صلی الله علیه و آله مثل ما حرم الله.۲

2.‏ زمینه‏‏های جعل حدیث در حیات پیامبر صلی الله علیه و آله

پیش‏تر آوردیم که عمر فلاته اصل وجود احادیث دروغین را در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله انکار نموده و بر این مدعا به سیره اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله در اجتناب از سخن دروغ و _ به طریق اولی _ نسبتِ دروغ به پیامبر صلی الله علیه و آله استناد کرده است؛۳ این در حالی است که شواهد متعدد تاریخی گواهی می‏دهد که بعضی از اصحاب پیامبر یکدیگر را به کذب متهم می‏کردند۴ و حتی در محضر رسول خدا دروغ می‏گفتند؛ برای نمونه، بیهقی به نقل از عایشه آورده است:

ما کان خلق أبغض إلی رسول الله صلی الله علیه و آله من الکذب، و لقد کان الرجل یکذب عند رسول الله صلی الله علیه و آله الکذبة، فما تزال فی نفسه علیه حتی یعلم أنه قد أحدث منها توبة.۵

1..‏ ر.ک: الوضع فی الحدیث، ج۱، ص۱۸۰.

2..‏ المسند، ج۴، ص۱۳۲.

3..‏ الوضع فی الحدیث، ج۱، ص۱۷۸.

4..‏ به عنوان نمونه، ابن عبد البر در ذیل نام «عمرو بن الأهتم التمیمی» آورده است: «...و یکنی عمرو أبا ربعی، قدم علی النبی صلی الله علیه و آله وافداً فی وجوه قومه من بنی تمیم سنة تسع فیهم: الزبرقان بن بدر و قیس بن عاصم و غیرهما فأسلموا، ففخر الزبرقان، فقال: یا رسول الله! أنا سید بنی تمیم و المجاب فیهم آخذ لهم بحقوقهم و أمنعهم من الظلم و هذا یعلم ذلک _ یعنی عمرو بن الأهتم _ فقال عمرو: إنه لشدید العارضة مانع لجانبه مطاع فی أدنیه. فقال الزبرقان: والله لقد کذب یا رسول الله وما منعه من أن یتکلم إلا الحسد...» (الاستیعاب، ج۳، ص۱۱۶۳). برای آگاهی از نمونه‏‏های دیگر ر.ک: الثقات، ج۵، ص۲۳۰؛ اسد الغابه فی معرفة الصحابة، ج۱، ص۳۴.

5..‏ السنن الکبری، ج۱۰، ص۱۹۶؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۴، ص۹۸؛ الطبقات الکبری، ج۱، ص۳۷۸. برای آگاهی از نمونه دیگر ر.ک: المسند، ج۶، ص۴۵۳. علاوه بر آن که وقوع برخی جریان‏های انحرافی در عصر نزول قرآن همچون: ماجرای افک (سوره نور، آیه ۱۱) و آیه نبأ (سوره حجرات، آیه ۶) خود گواه دیگری بر سخن فوق بوده و وجود پدیده کذب در عصر پیامبر را تأیید می‏کند.

صفحه از 49