۳۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آن كه علم را نزد نااهل مى سپارد ، به سان كسى است كه جواهر و لؤلؤ و طلا را به گردن خوك ها آويخته باشد .

۳۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گوهر را به گردن خوك ها نياويزيد .

۳۴۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گوهر را در ميان دهان سگ ها نيندازيد .

۳۴۱.امام على عليه السلامـ در وصيّت خود به امام حسن عليه السلام ـ :از ويژگى هاى عالِم ، آن است كه تنها كسى را اندرز مى دهد كه پذيراى آن باشد ، و آن را كه فريفته رأى و نظر خويش است ، اندرز نمى دهد ، و آنچه را كه از انتشارش بيم دارد ، گزارش نمى كُند .

۳۴۲.امام على عليه السلام :آن كه علم را به نااهل مى سپارد ، بِدان ستم كرده است .

۳۴۳.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ :جا به جا كردن صخره ها از جايگاه آنها ، از فهماندن به آن كه نمى فهمد ، آسان تر است .

۳۳۸.عنه صلى الله عليه و آله :واضِعُ العِلمِ عِندَ غَيرِ أهلِهِ ، كَمُقَلِّدِ الخَنازيرِ الجَوهَرَ وَاللُّؤلُؤَ وَالذَّهَبَ . ^۱

۳۳۹.عنه صلى الله عليه و آله :لا تُعَلِّقُوا الدُّرَّ في أعناقِ الخَنازيرِ . ^۲

۳۴۰.عنه صلى الله عليه و آله :لا تَطرَحُوا الدُّرَّ في أفواهِ الكِلابِ . ^۳

۳۴۱.الإمام عليّ عليه السلامـ في وَصِيَّتِهِ لِلحَسَنِ عليه السلام ـ :مِن صِفَةِ العالِمِ ألّا يَعِظَ إلّا مَن يَقبَلُ عِظَتَهُ ، ولا يَنصَحَ مُعجَبا بِرَأيِهِ ، ولا يُخبِرَ بِما يَخافُ إذاعَتَهُ . ^۴

۳۴۲.عنه عليه السلام :واضِعُ العِلمِ عِندَ غَيرِ أهلِهِ ظالِمٌ لَهُ . ^۵

۳۴۳.عنه عليه السلامـ فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ ـ :نَقلُ الصُّخورِ مِن مَواضِعِها أهوَنُ مِن تَفهيمِ مَن لا يَفهَمُ . ^۶