۴۲۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در جهنّم ، آسياب هايى است كه با عالِمان مى چرخد . آنان كه در دنيا ايشان را مى شناختند ، چون آنها را مى بينند ، مى گويند : چه كسى شما را بدين جا كشانده ، در حالى كه ما از شما دانش آموخته ايم ؟
مى گويند : ما شما را به كارى فرمان مى داديم و خود ، با انجام دادن كارى ديگر ، با شما مخالفت مى كرديم .

۴۲۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش خود به ابو ذر ـ :اى ابو ذر ! گروهى از بهشتيان ، گروهى از جهنّميان را مى بينند . به آنان مى گويند : چه چيزى شما را در آتش در افكنده ، در حالى كه ما به يُمن ادب و علم آموزى از شما ، به بهشت وارد شده ايم ؟
در پاسخ مى گويند : ما شما را به نيكى فرمان مى داديم ؛ امّا خود به آن عمل نمى كرديم .

۴۲۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :روز قيامت ، شخصى را مى آورند و در آتش افكنده مى شود و روده هاى او در آتش فرو مى افتند و چنان كه الاغ به دور آسيابش مى چرخد ، دور خود مى چرخد . جهنّميان به دور او گِرد آمده ، مى گويند : فلانى ! تو را چه شده است ؟ آيا تو ما را به معروف ، فرمان نمى دادى و ما را از منكر ، باز نمى داشتى ؟
مى گويد : شما را به معروف فرمان مى دادم ؛ امّا خود بِدان عمل نمى كردم ، و از منكر ، نهيتان مى كردم ؛ امّا خود از آن اجتناب نمى نمودم .

۴۲۱.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ في جَهَنَّمَ أرحِيَةً تَدورُ بِالعُلَماء ، فَيُشرِفُ عَلَيهِم مَن كانَ عَرَفَهُم فِي الدُّنيا ، فَيَقولونَ : مَن صَيَّرَكُم إلى هذا وإنَّما كُنّا نَتَعَلَّمُ مِنكُم ؟ ! قالوا : كُنّا نَأمُرُكُم بِأَمرٍ ونُخالِفُكُم إلى غَيرِهِ . ^۱

۴۲۲.عنه صلى الله عليه و آلهـ في وَصِيَّتِهِ لِأَبي ذَرٍّ ـ :يا أبا ذَرٍّ ، يَطَّلِعُ قَومٌ مِن أهلِ الجَنَّةِ إلى قَومٍ مِن أهلِ النّارِ ، فَيَقولونَ : ما أدخَلَكُمُ النّارَ ، وإنَّما دَخَلنَا الجَنَّةَ بِفَضلِ تَأديبِكُم وتَعليمِكُم ؟ ! فَيَقولونَ : إنّا كُنّا نَأمُرُكُم بِالخَيرِ ولا نَفعَلُهُ . ^۲

۴۲۳.عنه صلى الله عليه و آله :يُجاءُ بِالرَّجُلِ يَومَ القِيامَةِ فَيُلقى فِي النّارِ ، فَتَندَلِقُ أقتابُهُ فِي النّارِ ، فَيَدورُ كَما يَدورُ الحِمارُ بِرَحاهُ ، فَيَجتَمِعُ أهلُ النّارِ عَلَيهِ فَيَقولونَ : أي فُلانُ ! ما شَأنُكَ ؟ ألَيسَ كُنتَ تَأمُرُنا بِالمَعروفِ وتَنهانا عَنِ المُنكَرِ ؟ !
قالَ : كُنتُ آمُرُكُم بِالمَعروفِ ولا آتيهِ ، وأَنهاكُم عَنِ المُنكَرِ وآتيهِ . ^۳