2 / 4
حقوق مبلّغ
۳۷.سنن أبى داوودـ به نقل از قَبيصة بن ذُؤَيب ـ :از تميمِ دارى نقل شده كه گفته است : اى پيامبر خدا ! سنّت در باره مردى كه به دست مسلمانى اسلام آورَد ، چيست ؟
فرمود : «آن مسلمان ، به زندگى و مرگ او از همه مردم ، سزاوارتر است» .
۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از هر كس يك حرف بياموزى ، بنده اش شده اى .
۳۹.مُنْية المريد :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «هر كس به شخصى يك مسئله بياموزد ، مالك او شده است» .
گفته شد : آيا [مى تواند] او را بفروشد و بخرد ؟
فرمود : «نه ؛ بلكه [مى تواند] به او، امر و نهى كند» .
۴۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آموزگاران ، بهترينِ مردم اند ، كه هر گاه ياد خدا كهنه شود ، احيايش مى كنند . به آنها [مال] عطا كنيد و آنان را اجير نگيريد كه مايه حَرَج و سختى آنان خواهد شد . وقتى آموزگار به طفل بگويد : «بگو : بسم اللّه الرحمن الرحيم» و آن طفل [اين جمله را] بر زبان جارى كند ، خداوند براى طفل و آموزگار و پدر و مادر آموزگار ، برائت از آتش را مى نويسد .
۴۱.امام على عليه السلام :من بنده آنم كه يك حرف به من بياموزد . اگر خواست ، [مرا] بفروشد و اگر خواست ، آزاد كند و اگر خواست ، به بندگى در آورد .
۴۲.المناقب ، ابن شهرآشوب :عبد الرحمان سُلَمى به فرزند حسين عليه السلام ، سوره حمد را آموخت . هنگامى كه طفل ، اين سوره را براى پدرش خواند ، [امام عليه السلام ] به او (عبد الرحمان) هزار دينار و هزار جامه بخشيد و دهانش را پُر از دُر كرد .
به خاطر كثرت عطا، به ايشان اعتراض شد . [حسين عليه السلام ] فرمود : «اين [كه من بدو دادم] ، در برابر عطاى او (يعنى آموزش سوره حمد)، كجا برابر است ؟ !».
حسين[ عليه السلام ] اين شعر را سرود :
هر گاه دنيا به تو سخاوتمندانه روى آورد
تو نيز آن را پيش از آن كه كاستى گيرد ، به همه مردم ببخش .
چرا كه اگر دنيا روى آورَد ، جود و بخشش ، آن را به پايان نمى رسانَد
و اگر پشت كند ، بخل، آن را نگاه نخواهد داشت .
