ح ـ مَثَل منافق
«مَثَل آنان ، همچون مَثَل كسانى است كه آتشى افروختند و چون پيرامون آنان را روشنايى داد ، خدا نورشان را برد و آنان را در ميان تاريكى هايى كه نمى بينند ، رها ساخت» .
«يا چون [ كسانى كه در معرض ] رگبارى از آسمان ـ كه در آن ، تاريكى ها و رعد و برقى است ـ [ قرار گرفته اند] ، از [ نهيب ]آذرخش [و] از بيم مرگ ، سر انگشتان خود را در گوش هايشان مى نهند ؛ ولى خدا بر كافران ، احاطه دارد» .
ط ـ مَثَل انفاق كردن در راه خدا
«مَثَل [ صدقاتِ ] كسانى كه اموالِ خود را در راه خدا انفاق مى كنند ، همانند دانه اى است كه هفت خوشه بروياند كه در هر خوشه اى ، صد دانه باشد و خداوند براى هر كس كه بخواهد ، [ آن را ] چند برابر مى كند ، و خداوند ، گشايشگر داناست . كسانى كه اموالِ خود را در راه خدا انفاق مى كنند ، سپس در پىِ آنچه انفاق كرده اند ، منّت و آزارى روا نمى دارند ، پاداش آنان برايشان نزد پروردگارشان [ محفوظ ]است ، و بيمى بر آنان نيست و اندوهگين نمى شوند . گفتارى پسنديده [ در برابر نيازمندان ] و گذشت [ از اصرار و تندىِ آنان ] ، بهتر از صدقه اى است كه آزارى به دنبال آن باشد ، و خداوند ، بى نياز بردبار است .
اى كسانى كه ايمان آورده ايد! صدقه هاى خود را با منّت و آزار ، باطل مكنيد ، مانند كسى كه مالش را براى خودنمايى به مردم ، انفاق مى كند و به خدا و روز بازپسين ، ايمان ندارد . پس مَثَلِ او ، همچون مَثَلِ سنگ خارايى است كه بر روى آن ، خاكى [ نشسته ] است ، و رگبارى به آن رسيده و آن [ سنگ ]را سخت و صاف بر جاى نهاده است . آنان ( رياكاران ) نيز از آنچه به دست آورده اند ، بهره اى نمى برند ، و خداوند ، گروه كافران را هدايت نمى كند .
و مَثَل [ صدقاتِ ] كسانى كه اموال خويش را براى طلب خشنودى خدا و استوارى روحشان انفاق مى كنند ، همچون مَثَلِ باغى است كه بر فراز پشته اى قرار دارد [ كه اگر ] رگبارى بر آن برسد ، دو چندان محصول بر مى آورد ، و اگر رگبارى هم بر آن نرسد ، بارانِ ريزى [ براى آن بس است ] و خداوند به آنچه انجام مى دهيد ، بيناست» .
ى ـ مَثَل انفاق كردن ريايى
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! صدقه هاى خود را با منّت و آزار ، باطل مكنيد ، مانند كسى كه مالش را براى خودنمايى به مردم ، انفاق مى كند و به خدا و روز بازپسين ، ايمان ندارد . پس مَثَلِ او همچون مَثَلِ سنگ خارايى است كه بر روى آن ، خاكى [ نشسته ]است ، و رگبارى به آن رسيده و آن [ سنگ ]را سخت و صاف بر جاى نهاده است . آنان ( رياكاران ) نيز از آنچه به دست آورده اند ، بهره اى نمى برند ، و خداوند ، گروه كافران را هدايت نمى كند» .
