۴۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس كه كسى به دست او اسلام آورد ، بهشت برايش واجب خواهد شد .

۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس حديثى را به امّتم برساند كه با آن ، سنّتى را برپا دارد يا بدعتى را در هم شكند ، بهشت از آنِ او خواهد بود .

۴۸.مشكاة الأنوار :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «آيا براى شما از اقوامى بگويم كه با آن كه پيامبر يا شهيد نبودند ، در روز قيامت ، پيامبران و شهيدان ، به خاطر مقامى كه نزد خداوند دارند و بر روى منبرهايى از نورند ، به آنان غبطه مى خورند ؟» .
گفته شد : اى پيامبر خدا ! آنان كيان اند ؟
فرمود : «آنان ، كسانى هستند كه خدا را در نظر مردم و مردم را در نظر خداوند ، محبوب مى سازند» .
گفتيم : اين كه خداوند را در نظر بندگان ، محبوب مى سازند ، روشن است ؛ امّا چگونه بندگان خدا را در نظر خداوند ، محبوب مى سازند ؟
فرمود : «آنان را بدانچه خداوند دوست مى دارد ، فرمان مى دهند و از آنچه خداوند ، ناپسند مى شمارد ، نهى مى كنند . وقتى مردم از آنان اطاعت كنند ، خداوند ، آنها را دوست خواهد داشت» .

۴۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شخصى روز قيامت مى آيد ، در حالى كه حَسَنات او به سانِ ابر متراكم يا همچون كوه هاى استوار است . مى گويد : پروردگارا ! چگونه اينها از من است ، در حالى كه بدانها عمل نكرده ام ؟ !
خداوند مى فرمايد : «اين، دانش توست كه به مردم آموختى و پس از تو بِدان عمل شده است» .

۵۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس دانشى را تعليم دهد ، پاداش آن كه به آن عمل كند ، از آنِ اوست ، بى آن كه از پاداش عمل كننده كاسته شود .

۵۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر دعوت كننده اى به هدايت ، همسان با پاداش آن كه از او پيروى كند ، پاداش خواهد داشت ، بى آن كه چيزى از پاداش آنان (پيروى كنندگان) كاسته شود .

۴۶.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أسلَمَ عَلى يَدَيهِ رَجُلٌ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ . ^۱

۴۷.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أدّى إلى اُمَّتي حَديثا يُقيمُ بِهِ سُنَّةً أو يَثلِمُ بِهِ بِدعَةً ، فَلَهُ الجَنَّةُ . ^۲

۴۸.مشكاة الأنوار :قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : ألا اُحَدِّثُكُم عَن أقوامٍ لَيسوا بِأَنبِياءَ ولا شُهَداءَ ، يَغبِطُهُم يَومَ القِيامَةِ الأَنبِياءُ وَالشُّهَداءُ بِمَنازِلِهِم مِنَ اللّهِ ، عَلى مَنابِرَ مِن نورٍ ؟ قيلَ : مَن هُم يا رَسولَ اللّهِ ؟ قالَ : هُمُ الذَّينَ يُحَبِّبونَ عِبادَ اللّهِ إلَى اللّهِ ، ويُحَبِّبونَ اللّهَ إلى عِبادِهِ . قُلنا : هذا حَبَّبُوا اللّهَ إلى عِبادِهِ ، فَكَيفَ يُحَبِّبونَ عِبادَ اللّهِ إلَى اللّهِ ؟ قالَ : يَأمُرونَهُم بِما يُحِبُّ اللّهُ ، ويَنهَونَهُم عَمّا يَكرَهُ اللّهُ ، فَإِذا أطاعوهُم أحَبَّهُمُ اللّهُ . ^۳

۴۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :يَجيءُ الرَّجُلُ يَومَ القِيامَةِ ولَهُ مِنَ الحَسَناتِ كَالسَّحابِ الرُّكامِ أو كَالجِبالِ الرَّواسي ، فَيَقولُ : يا رَبِّ ، أنّى لي هذا ولَم أعمَلها ؟ ! فَيَقولُ : هذا عِلمُكَ الَّذي عَلَّمتَهُ النّاسَ يُعمَلُ بِهِ مِن بَعدِكَ . ^۴

۵۰.عنه صلى الله عليه و آله :مَن عَلَّمَ عِلما فَلَهُ أجرُ مَن عَمِلَ بِهِ ، لا يَنقُصُ مِن أجرِ العامِلِ . ^۵

۵۱.عنه صلى الله عليه و آله :ما مِن داعٍ يَدعو إلى هُدىً إلّا كانَ لَهُ مِثلُ أجرِ مَنِ اتَّبَعَهُ ، لا يَنقُصُ ذلِكَ مِن اُجورِهِم شَيئا . ^۶