1 / 14
آزمايش داوود عليه السلام
قرآن
«و آيا خبرِ دادخواهان ـ چون از ديوار خانه يا محراب او بالا رفتند ـ به تو رسيد ، آن گاه كه [ناگهان ]بر داوود وارد شدند و او از آنان به هراس افتاد ؟ گفتند : نترس . دو مدّعى هستيم كه يكى از ما بر ديگرى تجاوز كرده است . پس ميان ما به حق داورى كن و از حق دور مشو و ما را به راه راست، راهبر باش . اين [شخص]، برادر من است . او را نود و نُه ميش است و مرا يك ميش و مى گويد : آن را به من وا گذار ، و در سخنورى، بر من غالب آمده است . [داوود] گفت : قطعا او در مطالبه ميش تو [اضافه] بر ميش هاى خويش، بر تو ستم كرده و در حقيقت، بسيارى از شريكان به همديگر ستم روا مى دارند ، به استثناى كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند ، و اينها بس اندك اند . و داوود دانست كه ما او را آزمايش كرده ايم . پس ، از پروردگارش آمرزش خواست و به رو در افتاد و توبه كرد . و بر او اين [ماجرا] را بخشوديم و در حقيقت ، براى او پيش ما تقرّب و فرجامى خوش خواهد بود» .
