1 / 16
آزمايش ايّوب عليه السلام
قرآن
«و ايّوب را [ياد كن] آن گاه كه پروردگارش را ندا داد كه : «به من آسيب رسيده است و تويى مهربان ترينِ مهربانان» . پس دعاى او را اجابت كرديم و آسيب وارد شده بر او را برطرف نموديم ، و كسان او و نظيرشان را همراه با آنان [مجدّدا] به وى عطا كرديم تا رحمتى از جانب ما و عبرتى براى عبادت كنندگان باشد» .
«و ياد كن بنده ما ايّوب را آن گاه كه پروردگارش را ندا داد كه : شيطان مرا به رنج و عذاب مبتلا كرد» .
حديث
۳۳.امام صادقـ از پدرش عليه السلام ـ :ايّوب عليه السلام به آن بلاها گرفتار شد، بدون آن كه گناهى مرتكب شده باشد . پيامبران ، گناه نمى كنند؛ چون معصوم و پاك اند ؛ نه گناه مى كنند و نه منحرف مى شوند . هيچ گناهى از كوچك و بزرگ ، مرتكب نمى شوند .
ايّوب با همه آن بلاهايى كه بر سرش آمد ، نه كمترين بوى تعفّنى گرفت ، نه چهره اش زشت و بدنما شد ، نه خون و چركى از او آمد ، نه كسى با ديدن او مشمئز شد ، نه كسى با مشاهده اش از او متنفّر گرديد ، و نه جايى از بدنش كرم افتاد. آرى ، خداوند با همه پيامبران و اولياى گرامى اش كه آنان را مبتلا مى سازد ، اين گونه رفتار مى كند . اگر مردم از او دورى كردند ، در حقيقت ، به سبب فقر و پريشان حالى ظاهرى او بود ؛ زيرا مردم نمى دانستند كه او از جانب خداى متعال، تأييد مى شود و به زودى، در كارش، گشايش پديد مى آورد .
پيامبر صلى الله عليه و آله فرموده است : «پر رنج و بلاترين مردمان، پيامبران اند و سپس كسانى كه در مرتبه بعد و بعدتر قرار دارند» . خداوند ايّوب را به آن بلاى بزرگ ـ كه به سبب آن در نظر همه مردم، خوار گرديد ـ ، مبتلا ساخت تا هر گاه نعمت هاى بزرگى را كه مى خواست بعدا به او عطا كند ، مشاهده كردند، در باره وى ادّعاى ربوبيت نكنند و به اين وسيله پى ببرند كه پاداش خداوند، بر دو گونه است : استحقاقى و اختصاصى ،و نيز تا اين كه هيچ ناتوان و نادار و بيمارى را به خاطر ناتوانى و نادارى و بيمارى اش حقير نشمارند ، و بدانند كه اين خداست كه هر كس را بخواهد، بيمار مى گرداند و هر كه را بخواهد، شفا مى بخشد ، در هر زمان و به هر گونه و با هر وسيله اى كه خود بخواهد ، و اين ابتلاها و شفا بخشيدن ها را براى هر كه بخواهد، مايه عبرت و براى هر كه بخواهد، موجب شقاوت و يا سعادت قرار مى دهد ، و خداوند در همه اين كارها ، حكمش عادلانه و كارهايش از روى حكمت است ، و با بندگانش آن مى كند كه برايشان سودمندتر است ، و هر نيرويى كه بندگان دارند، از اوست .
