85 ـ خرافه‏ستيزى

1

امام على عليه‏السلام:

۰.اِحْتَجِبْ عَنِ الْغَضَبِ بِالْحِلْمِ، وَغُضَّ عَنِ الْوَهْمِ بِالْفَهْمِ؛^۱

۰.با بردبارى خود را از خشم پنهان كن و با فهم و دانايى از وهم و خيال چشم بپوش.

2

امام على عليه‏السلام:

۰.اَعَزُّ الْعِزِّ الْعِلْمُ ؛ لِأَنَّ بِهِ مَعْرِفَةُ الْمَعادِ وَ الْمَعاشِ، وَ اَذَلُّ الذُّلِّ الْجَهْلُ ؛ لِأَنَّ صاحِبَهُ اَصَمُّ، اَبْكَمُ، اَعْمى، حَيْرانُ؛^۲

۰.عزيزترين عزّت، دانش است، چرا كه با آن معاد شناخته مى‏شود و راه كسب معاش به دست مى‏آيد و خوارترين خوارى، نادانى است، چرا كه نادان كر و لال و كور و سرگردان است.

3

امام على عليه‏السلام:

۰.اَ لْجَهْلُ مُميتُ الاَْحْياءِ وَ مُخَلِّدُ الشَّقاءِ؛^۳

۰.نادانى، مايه مرگ زندگان و دوام بدبختى است.

4

امام صادق عليه‏السلام:

۰.اِذا كانَ يَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ، فَاِذا وَ قَفا بَيْنَ يَدَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ: اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ: قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِكَ لَهُمْ؛^۴

۰.هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند. پس آن‏گاه كه در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى‏شود: «به سوى بهشت حركت كن» و به عالم گفته مى‏شود: «بايست و مردم را به خاطر آن‏كه نيكو ادبشان نمودى، شفاعت كن».

5

امام هادى عليه‏السلام:

۰.لَولا مَنْ يَبْقى بَعْدَ غَيْبَةِ قائِمِكُمْ عليه‏السلام مِنَ الْعُلَماءِ الدّاعينَ اِلَيْهِ وَ الدّالّينَ عَلَيْهِ وَ الذّابّينَ عَنْ دينِهِ بِحُجَجِ اللّه‏ِ وَ المُنْقِذينَ لِضُعَفاءِ عِبادِ اللّه‏ِ مِنْ شِباكِ اِبْليسَ وَ مَرَدَتِهِ وَ مِنْ فِخاخِ النَّواصِبِ لَما بَقىَ اَحَدٌ اِلاَّ ارْتَدَّ عَنْ دينِ اللّه‏ِ وَ لكِنَّهُمُ الَّذينَ يُمْسِكونَ اَزِمَّةَ قُلوبِ ضُعَفاءِ الشّيعَةِ كَما يُمْسِكُ صاحِبُ السَّفينَةِ سُكّانَها اُولئِكَ هُمُ الاَْفْضَلونَ عِندَ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ ؛^۵

۰.اگر پس از غايب شدن حضرت قائم عليه‏السلام دانشمندان الهى كه مردم را به سوى او دعوت مى‏كنند و راهنمايى مى‏نمايند و از دينش دفاع مى‏كنند و بندگان ناتوان خداوند را از دام شيطان و دام‏هاى دشمنان اهل بيت عليهم‏السلام نجات مى‏دهند، نبودند، هيچ كس نمى‏ماند مگر اين‏كه از دين باز مى‏گشت، ولى آنان‏اند كه زمام دل‏هاى شيعيان ضعيف را همچون سكّان در دست ناخداى كشتى به دست گرفته‏اند. اينان همان انسان‏هاى برتر نزد خداوندند.

6

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.مَنْ عَمِلَ عَلَى غَيْرِ عِلْمٍ كَانَ مَا يُفْسِدُ أكْثَرَ مِمَّا يُصْلِحُ؛^۶

۰.بيشترين كار نادان، خرابكارى به جاى درست انجام دادن كار است.

7

امام على عليه‏السلام:

۰.أكثَرُ الصَّلاحِ والصَّوابِ في صُحبَةِ اُولِي النُهى والألبابِ ؛^۷

۰.بيشترين خوبى و درستى، در همنشينى با خردمندان و صاحبدلان به دست مى‏آيد.

8

امام على عليه‏السلام:

۰.أعظَمُ المَصائبِ الجَهلُ ؛^۸

۰.بزرگ‏ترين گرفتارى، نادانى است.

9

پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله:

۰.طُوبى لِمَنْ تَرَك الجَهلَ وَ أتى الفَضلَ و عَمل بالعَدْلِ؛^۹

۰.خوشا به سعادت كسى كه از جهل، فاصله بگيرد و به فضيلت و عدالت روى بياورد.

10

حضرت عيسى عليه‏السلام:

۰.طُوبى لمَن جَعَلَ بَصَرَهُ في قَلبهِ ولَم يَجعَل بَصَرَهُ في عَينِهِ ؛^۱۰

۰.خوشا به‏سعادت كسى‏كه قلبش بيناست وعقلش به‏چشمش نيست.