۷۵.صحيح مسلمـ به نقل از ابو برزه ـ :گفتم : اى پيامبر خدا ! به من چيزى بياموز كه از آن سود برم .
فرمود : «چيزهاى آزاررسان را از سر راه مسلمانان ، كنار بزن» .

۷۶.مسند ابن حنبلـ به نقل از انس ـ :بر سر راه مسلمانان ، درختى بود كه موجب آزار و گزند مردم بود . مردى آمد و آن را از راه مردم برداشت . پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «او را ديدم كه در سايه آن درخت در بهشت مى غلتد» .

۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به بهشت نگريستم و در آن ، بنده اى را ديدم كه هيچ كار نيكى نكرده بود . گفتم : خداوند از چه چيزِ اين بنده قدردانى كرده كه او را به بهشت در آورده است ؟
گفته شد : اى محمّد ! اين مرد به خاطر رضاى خدا ، اشيايى را كه موجب آزار و گزند مى شد ، از سر راه مسلمانان بر مى داشت ، پس خداوند براى قدردانى از اين كارش او را به بهشت در آورْد .

۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :عيسى بن مريم عليه السلام بر گورى گذشت كه صاحب آن ، عذاب مى شد . سال بعد نيز بر همان گور گذشت و ديد كه ديگر عذاب نمى شود . گفت : خداوندا ! پارسال از اين گور گذشتم و صاحبش عذاب مى شد ، و امسال كه از آن مى گذرم ، ديگر عذاب نمى شود ؟!
خداوند به او وحى فرمود كه : «فرزند صالحى داشت كه بزرگ شد و راهى را ساخت و يتيمى را پناه داد و من او را به سبب آنچه فرزندش انجام داد ، آمرزيدم» .

۷۹.المناقب، ابن شهرآشوبـ در بيان كارهاى امير مؤمنان عليه السلام ـ :و راه مكّه را تعمير كرد .

۸۰.امام صادق عليه السلام :[زين العابدين عليه السلام ] هر گاه بر راهى مى گذشت و كلوخى را در ميان راه
مى ديد ، از چارپايش پياده مى شد و با دست خود ، آن را از راه ، كنار مى زد .

۷۵.صحيح مسلم عن أبي برزة :قُلتُ : يا نَبِيَّ اللّهِ ، عَلِّمني شَيئا أنتَفِع بِهِ . قالَ : اِعزِلِ الأَذى عَن طَريقِ المُسلِمينَ . ^۱

۷۶.مسند ابن حنبل عن أنس :كانَت شَجَرَةٌ في طَريقِ النّاسِ تُؤذِي النّاسَ ، فَأَتاها رَجُلٌ فَعَزَلَها عَن طَريقِ النّاسِ. قالَ: قالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله : فَلَقَد رَأَيتُهُ يَتَقَلَّبُ في ظِلِّها فِي الجَنَّةِ. ^۲

۷۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :نَظَرتُ مِنَ الجَنَّةِ فَإِذا فيها عَبدٌ لَم يَعمَل مِنَ الخَيرِ شَيئاً ، فَقُلتُ : في ما شَكَرَ اللّهُ لِهذَا العَبدِ حَتّى أدخَلَهُ الجَنَّةَ ؟ فَقيلَ : يا مُحَمَّدُ ، إنَّ هذا كانَ يَرفَعُ الأَذى عَن طَريقِ المُسلِمينَ يُريدُ بِهِ وَجهَ اللّهِ ، فَشَكَرَ اللّهُ ذلِكَ لَهُ وأَدخَلَهُ الجَنَّةَ . ^۳

۷۸.عنه صلى الله عليه و آله :مَرَّ عيسَى بنُ مَريَمَ عليه السلام بِقَبرٍ يُعَذَّبُ صاحِبُهُ ، ثُمَّ مَرَّ بِهِ مِن قابِلٍ فَإِذا هُوَ لا يُعَذَّبُ ، فَقالَ : يا رَبِّ ، مَرَرتُ بِهذَا القَبرِ عامَ أوَّلَ فَكانَ يُعَذَّبُ ، ومَرَرتُ بِهِ العامَ فَإِذا هُوَ لَيسَ يُعَذَّبُ ؟! فَأَوحَى اللّهُ إلَيهِ : إنَّهُ أدرَكَ لَهُ وَلَدٌ صالِحٌ ؛ فَأَصلَحَ طَريقا وآوى يَتيما ، فَلِهذا غَفَرتُ لَهُ بِما فَعَلَ ابنُهُ . ^۴

۷۹.المناقب لابن شهر آشوبـ في إنجازاتِ أميرِ المُومِنينَ عليه السلام ـ :وعَمَّرَ طَريقَ مَكَّةَ . ^۵

۸۰.الإمام الصادق عليه السلام :لَقَد كانَ [عَلِيُّ بنُ الحُسَينِ عليه السلام ] يَمُرُّ عَلَى المَدَرَةِ ^۶ في وَسَطِ الطَّريقِ ، فَيَنزِلُ عَن دابَّتِهِ حَتّى يُنَحِّيَها بِيَدِهِ عَنِ الطّريقِ . ^۷