421
دانشنامه قرآن و حديث 14

فصل ششم : سرزمين هاى ستايش شده

6 / 1

مكّه

قرآن

«و گفتند : اگر با تو از [نورِ] هدايت پيروى كنيم ، از سرزمين خود ، ربوده خواهيم شد . آيا آنان را در حرمى امن قرار نداديم كه محصولات هر چيزى ـ كه روزى اى از جانب ماست ـ به سوى آن سرازير مى شود ؟! ولى بيشترشان نمى دانند» .

«پروردگارا ! من [يكى از] فرزندانم را در درّه اى بى كشت ، نزد خانه محترم تو ، سكونت دادم ـ اى خداوند ما ـ تا نماز را بر پا دارند . پس دل هاى برخى از مردم را به سوى آنان گرايش ده و آنان را از محصولات [مورد نيازشان ]روزى ده . باشد كه سپاس گزارى كنند» .

«من مأمورم كه تنها پروردگار اين شهر ۱ را كه آن را حرمت نهاده و هر چيزى از آنِ اوست ، پرستش كنم ، و مأمورم كه از مسلمانان باشم» .

حديث

۱۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مكّه سرزمينى است كه خداوند ، آن را بزرگ شمرده و حرمتى والا
برايش قائل شده است . خداوند ، هزار سال پيش از آن كه چيزى از زمين را بيافريند ، مكّه را آفريد و با فرشتگان ، در ميانش گرفت [ ، سپس آن را به مدينه وصل كرد] و مدينه را به بيت المقدّس متّصل نمود و آن گاه ، هزار سال بعد ، تمام زمين را به يكباره خلق كرد .

1.مقصود ، مكّه است كه بر اساس اين آيه ، از دو جهت ، شرافت يافته است : اضافه شدن «پروردگار» به آن ، و توصيف آن به «حرمت داشتن» .


دانشنامه قرآن و حديث 14
420

الفصل السادس : البلاد المحمودة

6 / 1

مَكَّةُ

الكتاب

«وَ قَالُواْ إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا أَوَ لَمْ نُمَكِّن لَّهُمْ حَرَمًا ءَامِنًا يُجْبَى إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَىْ ءٍ رِّزْقًا مِّن لَّدُنَّا وَ لَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ» . ۱

«رَّبَّنَا إِنِّى أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِى بِوَادٍ غَيْرِ ذِى زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلَاةَ فَاجْعَلْ أَفْئدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِى إِلَيْهِمْ وَ ارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ» . ۲

«إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَذِهِ الْبَلْدَةِ ۳ الَّذِى حَرَّمَهَا وَ لَهُ كُلُّ شَىْ ءٍ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ» . ۴

الحديث

۱۱۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ مَكَّةَ بَلَدٌ عَظَّمَهُ اللّهُ وعَظَّمَ حُرمَتَهُ ، خَلَقَ مَكَّةَ وحَفَّها بِالمَلائِكَةِ قَبلَ أن يَخلُقَ شَيئا مِنَ الأَرضِ يَومَئِذٍ كُلِّها بِأَلفِ عامٍ ، [ثُمَّ وَصَلَها بِالمَدينَةِ] ۵ ، ووَصَلَ المَدينَةَ بِبَيتِ المَقدِسِ ، ثُمَّ خَلَقَ الأَرضَ كُلَّها بَعدَ ألفِ عامٍ خَلقا واحِدا . ۶

1.القصص : ۵۷ .

2.إبراهيم : ۳۷ .

3.والمشار إليها بهذه الإشارة مكّة المشرّفة ، وفي الكلام تشريفها من وجهين : إضافة الربّ إليها ، ووصفها بالمحرّمة .

4.النمل : ۹۱ .

5.سقط ما بين القوسين من المصدر وأثبتناه من المصادر الاُخرى . وقال مؤلف الكتاب في ذيل الحديث : «والصواب : ووصلها بالمدينة ووصل المدينة ببيت المقدس ...» .

6.فضائل بيت المقدس : ص ۴۸ ح ۱۴ ، الفردوس : ج ۲ ص ۱۸۵ ح ۲۹۲۸ وليس فيه صدره وكلاهما عن عائشة ، كنز العمّال : ج ۱۲ ص ۲۱۱ ح ۳۰۷۱۰ .

  • نام منبع :
    دانشنامه قرآن و حديث 14
    سایر پدیدآورندگان :
    افقي،رسول؛طباطبايي نژاد،سيد محمود؛کريميان،محمود؛وهّابي،محمّد رضا؛شيخي،حميد رضا
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1390
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 362474
صفحه از 623
پرینت  ارسال به