۱۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس بتواند در مدينه از دنيا برود ، اين كار را بكند ؛ زيرا من براى كسى كه در آن بميرد ، شفاعت مى كنم .

۱۴۵.امام على عليه السلام :هر كس از سرِ ناخوش داشتنِ مدينه آن را ترك گويد ، خداوند ، بدتر از آن را نصيب او مى كند .

۱۴۶.صحيح ابن حبّانـ به نقل از ابو هريره ـ :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «هيچ كس از سر ناخوش داشتن مدينه اين شهر را ترك نمى كند ، مگر اين كه خداوند به جاى او ، كسى را نصيب مدينه مى كند كه وجودش براى مدينه بهتر از اوست . مدينه براى آنان بهتر است ، اگر مى دانستند» .

۱۴۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَنِ استَطاعَ أن يَموتَ بِالمَدينَةِ فَليَفعَل ، فَإِنّي أشفَعُ لِمَن ماتَ بِها . ^۱

۱۴۵.الإمام عليّ عليه السلام :مَن خَرَجَ مِنَ المَدينَةِ رَغبَةً عَنها ، أبدَلَهُ اللّهُ شَرّا مِنها . ^۲

۱۴۶.صحيح ابن حبّان عن أبي هريرة :قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : لا يَخرُجُ مِنها أحَدٌ ـ يَعنِي المَدينَةَ ـ رَغبَةً عَنها ، إلّا أبدَلَهَا اللّهُ ما هُوَ خَيرٌ لَها مِنهُ . وَالمَدينَةُ خَيرٌ لَهُم لَو كانوا يَعلَمونَ . ^۳