6 / 3
آنچه در دشمنى ، سزاوار است
الف ـ اجتناب از ستم كردن
قرآن
«اى كسانى كه ايمان آورده ايد ! براى خدا ، قيام كنيد و به عدالت ، گواهى دهيد و مبادا دشمنى با گروهى ، باعث شود كه عدالتْ پيشه نكنيد . عدالت بورزيد كه به پرهيزگارى نزديك تر است ، و از خدا پروا كنيد ، كه خداوند به آنچه مى كنيد ، داناست» .
«مبادا دشمنى با قومى كه شما را از ورود به مسجد الحرام ، باز داشتند ، وا دارد كه تجاوز ، پيشه كنيد» .
حديث
۱۴۷.امام على عليه السلام :مؤمن ، به كسى كه دشمنش مى دارد ، ستم نمى كند و به خاطر كسى كه دوست دارد ، مرتكب گناه نمى شود .
۱۴۸.امام على عليه السلامـ در سفارش ايشان به مَعقِل بن قيس ، آن گاه كه او را به سوى [لشكر ]شام ، روانه كرد ـ :هر گاه با دشمن رو به رو شدى ، در ميانه يارانت بِايست . نه به دشمن ، نزديك شو ، همانند كسى كه مى خواهد [آتش ]جنگ را شعله ور كند ، و نه از آنان به سان كسى كه از جنگ مى ترسد ، فاصله بگير تا آن كه فرمان من به تو برسد . كينه و دشمنى شما با آنان ، وادارتان نكند كه پيش از فرا خواندن آنان [به راه حق] و تمام كردن حجّت بر ايشان ، با آنها بجنگيد .
