آماره‌های جدول شماره 5 مؤید آن است که بر اساس تحلیل واریانس در رابطه با وجود تفاوت در رضایت شغلی کارکنان بر حسب نوع تحصیلات، F محاسبه شده در سطح 05/0 gt;p معنادار نیست (25/2=F، 109/0=P). با توجه به این که مقدار F محاسبه شده از مقدار بحرانی F در سطح آلفای 05/0 کمتر است، لذا فرض صفر رد نمی‌شود. بنا بر این، نتیجه‌گیری می‌شود که میزان رضایت شغلی کارکنان بر حسب نوع تحصیلات دارای تفاوت معنا‌دار نیست.

جدول 6: نتایج تحلیل واریانس رضایت شغلی کارکنان بر اساس سطح تحصیلات

طبق اطلاعات جدول شماره 6 مقدارF محاسبه شده در رابطه با وجود تفاوت در رضایت شغلی کارکنان بر حسب سطح تحصیلات 817/2=F است که در سطح آلفای 05/0 معنادار‌ است. با توجه به این که مقدار F محاسبه شده از مقدار بحرانی F جدول در سطح آلفای 05/0 (68/2) بیشتر است، لذا فرض صفر رد و مقابل تأیید می‌شود. بنا بر این، نتیجه‌گیری می‌شود که میزان رضایت شغلی کارکنان بر حسب سطح تحصیلات دارای تفاوت معنا‌دار است. میانگین رضایت شغلی نمونه‌ها به ترتیب، سطح 1، 2 ، 3 و 4 تحصیلات حوزوی مساوی 16/3، 14/3، 49/3 و 44/3 است. بنا بر این، با فزایش سطح تحصیلات رضایت شغلی نیز افزایش نشان می‌دهد. این امر می‌تواند به خاطر آن باشد که تحصیلات بیشتر زمینه ساز منشأ اثر بودن است.

تحلیل رابطه مؤلفه‌های طراحی شغل و رضایت شغلی

جدول شماره 7: رابطه بین مؤلفه‌های رضایت شغلی و طراحی شغلی