شغلی است که دارای آغاز و پایان و یک نتیجه ملموس باشد.^۱ وقتی کار داری هویت باشد، نتیجه آن برونداد مشخصی خواهد بود. در نتیجه، شاغل این احساس را پیدا می‌کند که فعالیت‌ها و عملکرد او منجر به تولید محصول یا خدمت خاصی می‌شود که در صورت عدم حضور وی چنین رویدادی رخ نخواهد داد. ره‌آورد چنین وضعیتی احساس ارزشمندی، هویت و رضایت خواهد بود. بنا بر این، تقویت هویت شغل می‌تواند رضایت شغلی فرد را افزایش دهد.

فرضیه سوم تحقیق

طبق یافته‌های آماری تحقیق، بین مهم بودن شغل و رضایت شغلی رابطه معنا‌دار و مثبت وجود دارد. این نتیجه با نتایج تحقیقات انجام شده در این زمینه همخوانی دارد. بنا بر این، نتیجه‌گیری می‌شود که مهم بودن شغل با رضایت شغلی رابطه مستقیم و مثبت دارد. اهمیت شغل بیان‌گر میزان تأثیری است که شغل بر زندگی دیگران اعم از افراد درون یا بیرون سازمان، دارد.^۲ کارهایی که از نظر شاغل با اهمیت تلقی می‌شود، ممکن است نقش حساسی در سازمان داشته باشد، یا از نظر اجتماعی ارزشمند باشد. این گونه کارها برای فرد معنادارتر استنباط می‌شود. در مجموع، اهمیت شغل به دو جنبه: الف. تأثیرگذاری شغل بر زندگی دیگران و ب. جایگاه اجتماعی ناظر است. در فرایند طراحی شغل مشاغل باید طوری طراحی شوند که ضمن ارتباط با مشاغل دیگر، وجه نمادین و اجتماعی شغل تا حد امکان چشم‌گیر باشد. در این صورت، فرد خود را بر اساس شغل خود معرفی می‌کند. به عبارتی، نوعی ارتباط روانی _ عاطفی و شخصیتی بین شاغل و شغل ایجاد می‌شود و شغل از نظر متصدی آن مهم جلوه می‌نماید. در این صورت، می‌توان انتظار داشت که رضایت شغلی و در پی آن، بهره‌وری فردی و سازمانی نیز بهبود پیدا خواهد کرد.

فرضیه چهارم تحقیق

طبق آماره‌های محاسبه شده بین استقلال در کار و رضایت شغلی کارکنان رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد. یافته‌ها با نتایج سایر پژوهش‌های مرتبط همخوانی دارد؛ بدین معنا که هر چه استقلال در کار بیشتر باشد، رضایت شغلی کارکنان نیز بیشتر خواهد بود.