۶۰.امام صادق عليه السلام :على بن الحسين ـ كه درودهاى خدا بر آن دو باد ـ ، هر گاه صبح خود را آغاز مى كرد ، مى فرمود : « امروزِ خود را ، پيش از فراموش كردنم و شتاب ورزيدنم ، با نام خدا و به خواست خدا ، آغاز مى كنم» . پس هر گاه بنده اى چنين كند ، او را از آنچه در آن روز فراموش كند ، بسنده باشد . ^۱

۶۱.امام صادق عليه السلام :هر كس هنگام صبح بگويد : «امروزِ خود را پيش از فراموشى و شتابكارى ام ، به نام خدا آغاز مى كنم» ، همين ذكر ، او را براى آنچه [از ذكر بسم اللّه ]كه در هنگام خوردن يا نوشيدن فراموش كند ، كفايت مى نمايد .

۶۲.امام صادق عليه السلام :گفتن ذكرِ «به نام خدا و به يارى خدا» را در هر بامداد و شامگاه ، ترك مكن ؛ زيرا اين ذكر ، هر گونه بدى اى را مى گردانَد .

3 / 3

هنگام خارج شدن از خانه يا وارد شدن به آن

۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه شخص در هنگام خارج شدن از خانه اش بگويد : «به نام خدا» ، فرشتگان به او مى گويند : به سلامت !
هر گاه بگويد : «هيچ نيرو و توانى نيست ، مگر به [مدد] خداوند» ، فرشتگان به او مى گويند : «خدا ، يارَت باد !»
و هر گاه بگويد : «به خدا توكّل كردم» ، فرشتگان مى گويند : «خدا ، نگهدارت باد !» .

۶۴.امام باقر عليه السلام :هر كس در هنگام بيرون رفتن از خانه اش بگويد : «به نام خدا . خدا ، مرا بس است . به خدا توكّل مى كنم . بار خدايا! در همه كارهايم ، از تو خير درخواست مى كنم ، و از خوارى در دنيا و عذاب آخرت ، به تو پناه مى آورم» ، خداوند ، غم ها و نگرانى هاى دنيا و آخرت او را برطرف مى سازد .

۶۱.عنه عليه السلام :مَن قالَ إذا أصبَحَ : «أبتَدِئُ في يَومي هذا بَينَ يَدَي نِسياني وعَجَلَتي بِاسمِ اللّهِ» ، أجزَأَهُ عَلى ما نَسِيَ مِن طَعامٍ أو شَرابٍ . ^۱

۶۲.عنه عليه السلام :لا تَدَع أن تَقولَ : «بِسمِ اللّهِ وبِاللّهِ» في كُلِّ صَباحٍ ومَساءٍ ، فَإِنَّ في ذلِكَ إصرافا لِكُلِّ سُوءٍ . ^۲

3 / 3

الخُروجُ مِنَ البَيتِ وَالدُّخولُ فيهِ

۶۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إذا خَرَجَ الرَّجُلُ مِن بَيتِهِ فَقالَ : «بِسمِ اللّهِ» ، قالَتِ المَلائِكَةُ لَهُ : سَلِمتَ . فَإذا قالَ : «لا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِاللّهِ» ، قالَت لَهُ المَلائِكَةُ : كُفيتَ . فَإِذا قالَ : «تَوَكَّلتُ عَلَى اللّهِ» ، قالَتِ المَلائِكَةُ لَهُ : وُقيتَ . ^۳

۶۴.الإمام الباقر عليه السلام :مَن قالَ حينَ يَخرُجُ مِن مَنزِلِهِ : «بِسمِ اللّهِ ، حَسبِيَ اللّهُ ، تَوَكَّلتُ عَلَى اللّهِ ، اللّهُمَّ إنّي أسأَ لُكَ خَيرَ اُموري كُلِّها ، وأَعوذُ بِكَ مِن خِزيِ الدُّنيا وعَذابِ الآخِرَةِ» ، كَفاهُ اللّهُ ما أهَمَّهُ مِن أمرِ دُنياهُ وآخِرَتِهِ . ^۴

۶۵.الإمام الصادق عليه السلام :إذا دَخَلتَ مَنزِلَكَ ، فَقُل : «بِسمِ اللّهِ ، أشهَدُ أن لا إلهَ إلَا اللّهُ ، وأَنَّ مُحَمَّدا رَسولُ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيهِ وعَلى أهلِ بَيتِهِ» ، وسَلِّم عَلى أهلِكَ . وإن لَم يَكُن فيهِ أحَدٌ فَقُل : «بِسمِ اللّهِ وسَلامٌ عَلى رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، السَّلامُ عَلَينا وعَلى عِبادِ اللّهِ الصّالِحينَ» ؛ فَإِذا قالَ ذلِكَ فَرَّ الشَّيطانُ مِن مَنزِلِهِ . ^۵