فصل پنجم : آداب «بسم اللّه الرحمن الرحيم»

5 / 1

بلند گفتن

الف ـ سزاوارترين آيه به خوانده شدن با صداى بلند

۱۴۲.امام صادق عليه السلام :«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» ، سزاوارترين چيز به خوانده شدن با صداى بلند است ، و آن ، همان آيه اى است كه خداوند عز و جلفرموده است : «و هر گاه در قرآن ، پروردگارت را بر يكتايى اش ياد كنى ، از سرِ بيزارى ، پشت مى كنند و مى گريزند» .

ب ـ بلند «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» گفتنِ پيامبر خدا صلى الله عليه و آله

۱۴۳.امام باقر عليه السلام :هر گاه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، نيمه هاى شب [در نماز] قرآن تلاوت مى كرد ، به سبب صوت نيكويش ، قريش به آن گوش مى دادند ، و چون «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» را مى خواند ، از او مى گريختند .

دانشنامه قرآن و حديث 13

294

الفصل الخامس : آداب البسملة

5 / 1

الإِجهارُ

أ ـ أحَقُّ ما اُجهِرَ بِهِ

۱۴۲.الإمام الصادق عليه السلام :«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» أحَقُّ ما اُجهِرَ بِهِ ^۱ ، وهِيَ الآيَةُ الَّتي قالَ اللّهُ عز و جل : «وَ إِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِى الْقُرْءَانِ وَحْدَهُ وَ لَّوْاْ عَلَى أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا»^۲ . ^۳

ب ـ إجهارُ النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله بِها فِي القِراءَةِ

۱۴۳.الإمام الباقر عليه السلام :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله إذا تَهَجَّدَ بِالقُرآنِ تَسمَعُ لَهُ قُرَيشٌ بِحُسنِ صَوتِهِ ^۴ ، وكانَ إذا قَرَأَ «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» فَرّوا عَنهُ . ^۵

1.جَهَرَ الكلامَ وبالكلامِ : أعلَنَ به ، كَأجهَر (القاموس المحيط : ج ۱ ص ۳۹۴ «جهر») . وجَهَرَ بالقَولِ : رَفَعَ به صوتَه (الصحاح : ج ۲ ص ۶۱۸ «جهر») .

2.الإسراء : ۴۶ .

3.تفسير القمّي : ج ۱ ص ۲۸ عن ابن اُذينة ، تفسير العيّاشي : ج ۲ ص ۲۹۵ ح ۸۶ عن زرارة عن أحدهما عليهماالسلام ، بحار الأنوار : ج ۸۵ ص ۸۲ ح ۲۵ .

4.في بحار الأنوار : «لِحُسن قراءته».

5.تفسير القمّي : ج ۲ ص ۲۰ عن أبي حمزة الثمالي ، بحار الأنوار : ج ۸۵ ص ۸۲ ح ۲۵ .