1 / 4

گشاده رويى از روى مدارا و ملاحظه

۵۶.امام صادق عليه السلام :روزى پيامبر صلى الله عليه و آله نزد عايشه بود كه مردى اجازه ورود خواست . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «نكوهيده مردى!» .
پس عايشه برخاست و به اتاق [ديگرى] رفت و پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به آن مرد ، اجازه ورود داد . چون مرد داخل شد ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله رو به او كرد و با خوش رويى با وى سخن گفت ، تا اين كه صحبت هايش تمام شد و آن مرد رفت . عايشه گفت : اى پيامبر خدا ! با اين كه آن حرف را در باره اين مرد زدى ، باز با خوش رويى با او برخورد كردى!
در اين هنگام ، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «از جمله بدترين بندگان خدا ، آن كسى است كه به خاطر بدزبانى اش ، همنشينى با او را خوش نداشته باشند» .

۵۷.امام عسكرى عليه السلامـ در تفسير منسوب به ايشان ـ :مدارا با دشمنان خدا ، از بهترين صدقه هايى است كه انسان براى خود و برادرانش مى دهد . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در خانه اش بود كه عبد اللّه بن اُبّى بن سَلول ، اجازه ورود خواست . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «نكوهيده مردى است! اجازه اش دهيد» .
به او اجازه ورود دادند . چون داخل شد ، پيامبر صلى الله عليه و آله او را نشانْد و با وى با خوش رويى بر خورد كرد . چون خارج شد ، عايشه گفت : اى پيامبر خدا ! شما در باره او چنان گفتى و سپس با وى ، چنين خوش رويى نمودى !
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : « اى عايشه ! اى حُمَيرا ! بدترينِ مردم نزد خدا در روز قيامت ، كسى است كه از ترس شرّش احترامش كنند » .

دانشنامه قرآن و حديث 13

342

1 / 4

البَشاشَةُ لِلمُداراةِ

۵۶.الإمام الصادق عليه السلام :إنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله بَينا هُوَ ذاتَ يَومٍ عِندَ عائِشَةَ ، إذَا استَأذَنَ عَلَيهِ رَجُلٌ فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : بِئسَ أخُو العَشيرَةِ ، فَقامَت عائِشَةُ فَدَخَلَتِ البَيتَ ، وأَذِنَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لِلرَّجُلِ ، فَلَمّا دَخَلَ أقبَلَ عَلَيهِ بِوَجهِهِ وبِشرُهُ إلَيهِ ^۱ يُحَدِّثُهُ ، حَتّى إذا فَرَغَ وخَرَجَ مِن عِندِهِ ، قالَت عائِشَةُ : يا رَسولَ اللّهِ بَينا أنتَ تَذكُرُ هذَا الرَّجُلَ بِما ذَكَرتَهُ بِهِ ، إذ أقبَلتَ عَلَيهِ بِوَجهِكَ وبِشرِكَ !
فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عِندَ ذلِكَ : إنَّ مِن شَرِّ عِبادِ اللّهِ مَن تُكرَهُ مُجالَسَتُهُ لِفُحشِهِ . ^۲

۵۷.الإمام العسكري عليه السلامـ فِي التَّفسيرِ المَنسوبِ إلَيهِ ـ :إنَّ مُداراةَ أعداءِ اللّهِ مِن أفضَلِ صَدَقَةِ المَرءِ عَلى نَفسِهِ وإخوانِهِ ، كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله في مَنزِلِهِ ، إذِ استَأذَنَ عَلَيهِ عَبدُ اللّهِ بنُ اُبَيِّ بنِ سَلولٍ ، فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : بِئسَ أخُو العَشيرَةِ ، اِيذَنوا لَهُ ، فَأَذِنوا لَهُ . فَلَمّا دَخَلَ أجلَسَهُ وبَشَرَ في وَجهِهِ ، فَلَمّا خَرَجَ قالَت لَهُ عائِشَةُ : يا رَسولَ اللّهِ ، قُلتَ فيهِ ما قُلتَ ، وفَعَلتَ بِهِ مِنَ البِشرِ ما فَعَلتَ !
فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : يا عُوَيشُ ، يا حُمَيرا ، إنَّ شَرَّ النّاسِ عِندَ اللّهِ يَومَ القِيامَةِ ، مَن يُكرَمُ اتِّقاءَ شَرِّهِ . ^۳

1.«بشره» بالرفع و «إليه» خبره والجملة حالية ك«يحدّثه» وليس في بعض النسخ «عليه» أوّلاً ، فبشره مجرور عطفا على وجهه وهو أظهر . ويحتمل زيادة «إليه» آخرا ، كما يومي إليه قولها : «إذ أقبلت عليه بوجهك وبشرك» (بحار الأنوار : ج ۷۵ ص ۲۸۱) .

2.الكافي : ج ۲ ص ۳۲۶ ح ۱ ، الزهد للحسين بن سعيد : ص ۶۸ ح ۱۶ كلاهما عن أبي بصير ، بحار الأنوار : ج ۲۲ ص ۱۳۱ ح ۱۰۹ .

3.التفسير المنسوب إلى الإمام العسكري عليه السلام : ص ۳۵۴ ح ۲۴۱ ، بحار الأنوار : ج ۷۵ ص ۴۰۱ ح ۴۲ ؛ الأدب المفرد : ص ۱۰۷ ح ۳۳۸ عن أبي يونس مولى عائشة ، المصنّف لعبدالرزّاق : ج ۱۱ ص ۱۴۱ ح ۲۰۱۴۴ عن عائشة وكلاهما نحوه ، كنز العمّال : ج ۳ ص ۶۰۳ ح ۸۱۲۲ .

نام منبع :

دانشنامه قرآن و حديث 13

پدیدآورنده :

محمد محمدی ری شهری (پديدآورنده)

سایر پدیدآورندگان :

مسعودي،عبدالهادي؛برنجکار،رضا؛تقديري،محمّد؛افقي،رسول؛موسوي،سيد رسول؛شيخي،حميد رضا

تعداد جلد :

16

ناشر :

دارالحدیث

محل نشر :

قم

تاریخ انتشار :

1390

نوبت چاپ :

اول

احادیث موضوعی

نتیجه جستجو برای « »