انجِذابُ النَّفسِ إلَى الشَّى ءِ الَّذى تَرغَبُ فيهِ . 1
بُغض : نِفرت انسان از چيزى است كه از آن ، ناخشنود است . بغض ، ضدّ حُبّ است . حب ، شيفتگى انسان به چيزى است كه بدان رغبت دارد .
همچنين ، در تبيين معناى «مَقْت» مى گويد :
المَقتُ : البُغضُ الشَّديدُ لِمَن تَراهُ تَعاطَى القَبيحَ . 2
مَقْت ، نفرت شديد نسبت به كسى است كه مى بينى دنبال كار زشت است .
گفتنى است كه «بُغض» ، امرى نفسانى است ، اعمّ از آن كه بروز و ظهور داشته باشد يا نداشته باشد ، بر خلاف مفهوم عداوت و خصومت كه انجام دادن كارِ دشمنانه ، جزئى از معناى آنهاست . بنا بر اين ، رابطه اين دو مفهوم ، رابطه اَعَم و اَخَصّ است ؛ يعنى هر دشمنى اى ، ناشى از بغض است ؛ امّا هر بغضى ، موجب دشمنى نيست . 3
بغض ، در قرآن و حديث
واژه «بغض» ، در قرآن به كار نرفته ؛ ولى «بغضاء» ، به معناى شدّت بغض ، پنج بار آمده است ۴ و گفتنى است كه چهار مورد آنها ، همراه با واژه «عداوت» به كار رفته است . ۵ اين امر ، حاكى از ارتباط نزديك اين دو مفهوم و همراه بودن شدّت بغض با عداوت و انجام دادن كار دشمنانه است.
1.مفردات ألفاظ القرآن : ص ۱۳۶ مادّه «بغض» .
2.مفردات ألفاظ القرآن : ص ۷۷۲ مادّه «مقت» .
3.ر . ك : تاج العروس ، ج ۱۰ ص ۱۵ ، التحقيق فى كلمات القرآن الكريم : ج ۱ ص ۳۰۶ ، الميزان فى تفسير القرآن ، ج ۶ ص ۳۶۰ ، الكلّيات ، ج ۱ ص ۶۴۴ (به نقل از : دائرة المعارف قرآن كريم : ج ۵ ص ۵۸۷) .
4.آل عمران : آيه ۱۱۸ ، مائده : آيه ۱۴ و ۶۴ و ۹۱ ، ممتحنه : آيه ۴ .
5.مانند : «وَ بَدَا بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَ الْبَغْضَآءُ» (ممتحنه : آيه ۴) و «إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَآءَ» (مائده : آيه ۹۱) .
