فصل يكم : حقيقت بَدا و اقسام آن
1 / 1
گستردگى قدرت
قرآن
«و يهود گفتند : «دست خدا، بسته است» . دست هاى خودشان بسته باد و به [سزاى ]آنچه گفتند ، از رحمت خدا دور باشند! بلكه هر دو دست او گشاده است ، [و] هر گونه بخواهد، مى بخشد» .
ر . ك : الرحمن : آيه 29 ، نساء : آيه 133 ، انعام : آيه 133 ، ابراهيم : آيه 19 ، فاطر : آيه 16 ، شورا : آيه 24 و 33 ، اسرا : آيه 54 .
حديث
۱.امام صادق عليه السلامـ در باره سخن خداوند عز و جل :«و يهود گفتند : «دست خدا، بسته است»»ـ :منظورشان اين نبود كه خدا چنين [ دستانش با طوق آهنى به گردنش بسته شده و بخيل ]است ؛ بلكه مى گفتند : خدا از كار خود [ در خلقت] فراغت يافته است و ديگر ، نه مى افزايد و نه مى كاهد . پس خداوند عز و جل در تكذيب سخن آنان فرمود : «دست هاى خودشان بسته باد و به [سزاى] آنچه گفتند ، از رحمت خدا دور باشند! بلكه هر دو دست او گشاده است . هر گونه بخواهد، مى بخشد» . آيا سخن خداوند عز و جل را نشنيدى كه مى فرمايد : «خدا آنچه را بخواهد، محو مى كند يا باقى مى گذارد و اصل كتاب، نزد اوست» .
۲.تفسير العيّاشىـ به نقل از يعقوب بن شعيب ـ :از امام صادق عليه السلام در باره اين سخن خداوند عز و جل پرسيدم : «يهود گفتند : «دست خدا بسته است» . دست هاى خودشان بسته باد!» . امام عليه السلام به من فرمود : «اين طور» و دستش را به گردنش گرفت [و افزود : ]«ليكن يهود، معتقدند كه : كار اشيا را به پايان بُرده است» .
