۱۰۶.تفسير العيّاشىـ به نقل از ابو بصير ـ :امام صادق عليه السلام فرمود: «وقتى عذاب بر قوم يونس عليه السلام سايه افكند، به درگاه خداوند، دعا كردند. آن گاه خداوند، عذاب را از آنان باز داشت».
گفتم: اين، چگونه ممكن است؟
فرمود: «در دانش خدا بوده كه آن را از آنان باز مى دارد».
۱۰۷.علل الشرائعـ به نقل از ابو بصير ـ :به امام صادق عليه السلام گفتم: به چه علّت، خداوند عز و جل عذابى را كه بر قوم يونس عليه السلام سايه افكنده بود، از آنان باز داشت، در حالى كه با امّت هاى ديگر چنين نكرد؟ فرمود: «زيرا در دانش خداوند عز و جل بوده كه عذاب را از آنان به خاطر توبه شان باز دارد و خبر آن را به يونس نداده بود؛ چرا كه خداوند عز و جلاراده كرده بود او را در شكم ماهى بيندازد تا وى را با فراغت عبادت كند و بدين سبب، مستوجب پاداش و كرامت خدا گردد».
۱۰۸.علل الشرائعـ به نقل از سماعه ـ :از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود: «خداوند از هيچ قومى عذابى را كه بر آنان سايه افكنده بود، باز نگردانيد، جز قوم يونس عليه السلام ».
گفتم: آيا عذاب بر آنان سايه افكنده بود؟
فرمود: «بله! تا جايى كه آن را با دستانشان لمس كردند».
گفتم: اين، چگونه مى شود؟
فرمود: «در دانشِ ثبت شده نزد خداوند عز و جل كه هيچ كس بر آن آگاه نيست، چنين بود كه آن را از آنان باز مى دارد».
8 / 2
بَدا در وعده با موسى عليه السّلام
قرآن
«و با موسى، سى شب وعده گذاشتيم و آن را با ده شب ديگر، تمام كرديم، تا آن كه وقت معيّن پروردگارش در چهل شب به سر آمد. و موسى [هنگام رفتن به كوه طور ]به برادرش هارون گفت: «در ميان قوم من، جانشينم باش و [كار آنان را ]اصلاح كن و از راه فسادگران، پيروى مكن»» .
«و آن گاه [را به ياد آوريد] كه با موسى چهل شب قرار گذاشتيم. آن گاه در غياب وى، شما گوساله را [به پرستش ]گرفتيد، در حالى كه ستمكار بوديد» .
