347
دانشنامه قرآن و حديث 12

درآمد

بركت ، در لغت

واژه «بركت» از ريشه «برك» به معناى ثبات و دوام است . از اين رو ، خير و خوبى فراوان و بادوام ، بركت ناميده مى شود .
ابن فارِس ، در اين باره آورده است :
الباءُ وَ الرّاءُ وَ الكافُ أصلٌ واحِدٌ ، وَ هُوَ ثَباتُ الشَّى ءِ ، ثُمَّ يَتَفَرَّعُ فُروعا يُقارِبُ بَعضُها بَعضا . 1 باء و راء و كاف ، يك معناى اصلى دارد و آن ثبات داشتن چيزى است . سپس ، معانى ديگرى ـ كه به هم نزديك اند ـ ، از آن برگرفته شده است .
ابن منظور مى گويد :
البَرَكَةُ : النَّماءُ وَ الزِّيادَةُ . وَ التَّبريكُ : الدُّعاءُ لِلإِنسانِ أو غَيرِهِ بِالبَرَكَةِ ... وَ بارِك عَلى مُحَمَّدٍ وعَلى آلِ مُحَمَّدٍ ، أي أثبِت لَهُ وَ أدِم ما أعطَيتَهُ مِنَ التَّشريفِ وَ الكَرامَةِ ... وَ قالَ الزَّجاجُ : تَبارَكَ تَفاعُلٌ مِنَ البَرَكَةِ ، كَذلِكَ يَقولُ أهلُ اللُّغَةِ ... وَ رَوَى ابنُ عَبّاسٍ : وَ مَعنَى البَرَكَةِ الكَثرَةُ فى كُلِّ خَيرٍ . 2 بركت ، يعنى رشد و افزايش ، و «تبريك» ، دعاى بركت خواستن براى انسان و

1.. معجم مقاييس اللغة : ج ۱ ص ۲۲۷ «مادّه «برك» .

2.. لسان العرب : ج ۱۰ ص ۳۹۵ ـ ۳۹۶ مادّه «برك» .


دانشنامه قرآن و حديث 12
346
  • نام منبع :
    دانشنامه قرآن و حديث 12
    سایر پدیدآورندگان :
    مسعودي،عبدالهادي؛برنجکار،رضا؛خوش نصيب،مرتضي؛موسوي،رسول؛افقي،رسول؛طباطبايي،محمود؛وهّابي،محمّد رضا؛شيخي،حميد رضا؛آرياني،جعفر؛مرادي،محمّد
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1390
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 194115
صفحه از 587
پرینت  ارسال به