1.. این امر شاید از آن رو باشد که بالا بودن میزان عقل به معنای معرفت و شناخت بیشتر است و در چنین حالتی فرد جوانب عمل خیر را می‌سنجد و جایگاه عمل را خوب می‌شناسد و آن را از آفات حفظ می‌کند. از این رو، عمل از جهت کیفیت و تاثیرگذاری به مراتب بهتر از عمل فردی است که از میزان عقل و معرفت کمتری برخوردار است؛ زیرا فرد کم عقل، گاه عملی را به قصد خیر انجام می‌دهد، اما به خاطر نسنجیدن جوانب و عواقب امور، کارش زیان آور است و از آفات مصون نیست.

2.. بِكَ اؤاخِذُ و بِكَ اعطی، و بِكَ اوَحَّدُ و بِكَ اعبَدُ، و بِكَ ادعی و بِكَ ارتَجی و بِكَ ابتَغی، و بِكَ اخافُ و بِكَ احذَرُ، و بِكَ الثَّوابُ و بِكَ العِقابُ (الخصال، ص۴۲۷، ح۴؛ معانی الأخبار، ص۳۱۳، ح۱).

3. رسول الله _ صلی الله علیه و آله _ : إذا بلغكم عن رجل حسن حال، فانظروا فی حسن عقله، فإنما یجازى بعقله (الكافی، ج۱، ص۱۲، ح۹).

4. امام باقر _ علیه السلام _ : إنَّما یُداقُّ اللهُ العِبادَ فِی الحِسابِ یَومَ القِیامَةِ عَلی قَدرِ ما آتاهُم مِنَ العُقولِ فِی الدُّنیا (همان، ج‏۱، ص۱۱، ح۷).

5. سُلَیمانُ الدَّیلَمِیُّ: قُلتُ لِأَبی عَبدِاللهِ _ علیه‏السلام _ : فُلانٌ مِن عِبادَتِهِ و دینِهِ و فَضلِهِ [كذا و كذا] فَقالَ: كَیفَ عَقلُهُ؟ قُلتُ: لا أدری، فَقالَ: إنَ‏ الثَّوابَ عَلی قَدرِ العَقل‏ (همان، ج۱، ص۱۲، ح۸).

6.رسول اکرم _ صلی الله علیه و آله _ : لا قَولَ إلّا بِعَمَلٍ، و لا قَولَ و لا عَمَلَ إلّا بِنِیَّةٍ، و لا قَولَ و لا عَمَلَ و لا نِیَّةَ إلّا بِإصابَةِ السُّنَّةِ (همان، ج۱، ص۷۰، ح۹).