۸.امام زين العابدين عليه السلامـ از دعاى ايشان در پوزش خواهى از خداوند ـ :منزّهى تو ! چه شگفت است كه من به زبان خويش گواهى مى دهم ، و اعمال نهان خويش را بر مى شمارم ! و شگفت تر از اين ، درنگ ورزى تو در برابر من ، و كندى ورزيدنت در مجازات سريع من است و اين ، نه از آن روست كه مرا در نزد تو ارج است ؛ بلكه به خاطر صبورى تو در برابر من و لطف تو بر من است تا بلكه از نافرمانى تو ـ كه موجب خشم و ناخشنودى توست ـ باز ايستم ، و از بدى هايم كه مرا فرسوده [و بى آبرو ]كرده است ، دست بردارم ، و [نيز] از آن روست كه بخشايشِ مرا از مجازات كردنم دوست تر مى دارى .
