69
دانشنامه قرآن و حديث 11

۱۲۸۵.امام رضا عليه السلامـ در دعاى خود مى فرمود ـ :بار خدايا! من [به خودىِ خود] فاقد حركت و نيرويم ؛ زيرا هيچ توان و نيرويى جز از سوى تو نيست . بار خدايا! من از كسانى كه در حقّ ما چيزى را ادّعا مى كنند كه سزاوار ما نيست ، به درگاه تو بيزارى مى جويم . بار خدايا! من از كسانى كه در باره ما مطالبى مى گويند كه ما خود در حقّ خويش نگفته ايم ، به درگاه تو اعلام بيزارى مى كنم . بار خدايا! آفريدگار ، تويى و فرمان روا تو . تنها تو را مى پرستيم و تنها از تو يارى مى جوييم . بار خدايا! تويى آفريدگار ما و آفريدگار پدران نخستين و پدران آخرين ما . بار خدايا! ربوبيّت ، سزاوار كسى جز تو نيست و اُلوهيّت ، شايسته كسى جز تو نيست . پس لعن خود را نثار نصارا كن كه عظمت تو را پايين آوردند و لعن خود را نثار ديگر مردمانى كن كه اعتقادى همچون آنان دارند .
بار خدايا! ما بندگان تو و زاده بندگان تو هستيم . نه مالك سود و زيانى در حقّ خود هستيم و نه اختيار مرگ و زندگى و حشر و نشر خود را داريم . بار خدايا! هر كس بگويد ما خدا هستيم ، به پيشگاه تو از او بيزارى مى جوييم و هر كس معتقد باشد كه كار آفريدن و روزى دادن ، در دست ماست ، به پيشگاه تو از او اعلام بيزارى مى كنيم ، همان گونه كه عيسى عليه السلام از نصارا بيزارى جست . بار خدايا! ما آنان را به چنين عقايدى فرا نخوانده ايم . پس به واسطه عقايد و گفته هاى آنان ، ما را مؤاخذه مفرما و آنچه را در باره ما مى گويند ، بر ما ببخش و «پروردگارا! هيچ كس از كافران را بر روى زمين مگذار ؛ زيرا اگر آنان را باقى بگذارى ، بندگانت را گم راه مى سازند و جز پليدكارِ ناسپاس نزايند» .


دانشنامه قرآن و حديث 11
68

۱۲۸۵.الإمام الرضا عليه السلامـ كانَ يَقولُ في دُعائِهِ ـ :اللّهُمَّ إنّي أبرَأُ مِنَ الحَولِ وَالقُوَّةِ فَلا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِكَ . اللّهُمَّ إنّي أبرَأُ إلَيكَ مِنَ الَّذينَ ادَّعَوا لَنا ما لَيسَ لَنا بِحَقٍّ ، اللّهُمَّ إنّي أبرَأُ إلَيكَ مِنَ الَّذينَ قالوا فينا ما لَم نَقُلهُ في أنفُسِنا . اللّهُمَّ لَكَ الخَلقُ ومِنكَ الأَمرُ ، وإيّاكَ نَعبُدُ وإيّاكَ نَستَعينُ . اللّهُمَّ أنتَ خالِقُنا وخالِقُ آبائِنَا الأَوَّلينَ وآبائِنَا الآخِرينَ ، اللّهُمَّ لا تَليقُ الرُّبوبِيَّةُ إلّا بِكَ ، ولا تَصلُحُ الإِلهِيَّةُ إلّا لَكَ ، فَالعَنِ النَّصارَى الَّذينَ صَغَّروا عَظَمَتَكَ ، وَالعَنِ المُضاهينَ لِقَولِهِم مِن بَرِيَّتِكَ .
اللّهُمَّ إنّا عَبيدُكَ وأبناءُ عَبيدِكَ ، لا نَملِكُ لِأَنفُسِنا ضَرّا ولا نَفعا ولا مَوتا ولا حَياةً ولا نُشورا . اللّهُمَّ مَن زَعَمَ أنَّنا أربابٌ فَنَحنُ إلَيكَ مِنهُ بُرَآءُ ، ومَن زَعَمَ أنَّ إلَينَا الخَلقَ وعَلَينَا الرِّزقَ فَنَحنُ إلَيكَ بُرَآءُ مِنهُ كَبَراءَةِ عيسى عليه السلام مِنَ النَّصارى . اللّهُمَّ إنّا لَم نَدعُهُم إلى ما يَزعُمونَ ، فَلا تُؤاخِذنا بِما يَقولونَ ، وَاغفِر لَنا ما يَزعُمونَ ، و «رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا * إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّواْ عِبَادَكَ وَ لَا يَلِدُواْ إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا»۱ . ۲

1.نوح : ۲۶ و ۲۷ .

2.الاعتقادات للصدوق : ص ۹۹ ، بحار الأنوار : ج ۲۵ ص ۳۴۳ ح ۲۵ .

  • نام منبع :
    دانشنامه قرآن و حديث 11
    سایر پدیدآورندگان :
    مسعودي،عبدالهادي؛برنجکار،رضا؛خوش نصيب،مرتضي؛موسوي،رسول؛افقي،رسول؛طباطبايي،محمود؛وهّابي،محمّد رضا؛شيخي،حميد رضا؛آژير،حميد رضا
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1390
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 343607
صفحه از 586
پرینت  ارسال به