۴۰۶.امام باقر عليه السلام :اگر ما بر اساس رأى و نظر خود حديث بگوييم ، گم راه شده ايم ، همچون كسانى كه پيش از ما بودند ؛ ليكن ما از روى بيّنه اى از سوى خدايمان حديث مى گوييم كه خداوند ، آن را براى پيامبرش و او نيز براى ما تبيين كرده است .
۴۰۷.الإرشادـ به نقل از جابر ـ :به امام باقر عليه السلام گفتم : هر گاه حديثى براى من مى گويى ، سند آن را نيز براى من باز گو .
فرمود : «پدرم به نقل از جدّم به نقل از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به نقل از جبرئيل به نقل از خداوند عز و جلبه من حديث كرده است . هر آنچه من به تو حديث كنم ، اين گونه اِسنادى دارد» .
۴۰۸.امام صادق عليه السلام :حديث من حديث پدرم و حديث پدرم حديث نِيايم و حديث نِيايم ، حديث حسين و حديث حسين حديث حسن و حديث حسن حديث امير مؤمنان و حديث امير مؤمنان حديث پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و حديث پيامبر خدا حديث خداوند عز و جلاست .
۴۰۹.امام صادق عليه السلام :خداوند ، ولايت ما و دوستى ما را واجب ساخته است. به خدا سوگند ، ما از روى هوسِ خود، سخن نمى گوييم و بر طبق آراى خود، عمل نمى كنيم، و نمى گوييم مگر آنچه را كه خداوند عز و جل فرموده است .
۴۱۰.امام كاظم عليه السلامـ در پاسخ خَلَف بن حمّاد كوفى كه سؤال دشوارى از ايشان پرسيد ـ :به خدا سوگند ، من تو را آگاه نمى كنم ، مگر به نقل از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به نقل از جبرئيل به نقل از خداوند عز و جل .
