۸۱۲.عيون أخبار الرضا عليه السلامـ به نقل از عبد السلام بن صالح هروى ـ :از ابو الحسن الرضا عليه السلام شنيدم كه مى فرمايد : «رحمت خدا بر آن بنده اى كه قضيّه ما را زنده گردانَد!» .
گفتم : چگونه قضيّه شما را زنده مى كند؟
فرمود : «تعاليم ما را فرا مى گيرد و آنها را به مردم مى آموزد ؛ زيرا مردم اگر زيبايى هاى سخن ما را بدانند ، بى گمان، از ما پيروى مى كنند» .
۸۱۳.امام رضا عليه السلامـ به عبد العظيم حسنى ـ :اى عبد العظيم! دوستانم را از جانب من سلام برسان و به آنان بگو كه شيطان را به خود راه ندهند و ايشان را به راستگويى و امانتدارى سفارش كن . به آنان توصيه كن كه خاموشى گزينند و بحث هاى بيهوده را رها كنند و به يكديگر روى آورند و به ديدن هم بروند ؛ زيرا اين كارها، موجب نزديك شدن به من مى شوند . خود را سرگرم تكّه پاره كردن يكديگر نكنند ؛ زيرا من به جان خودم سوگند ياد كرده ام كه هر كس چنين كند و دوستى از دوستان مرا خشمگين سازد ، از خدا بخواهم كه در دنيا سخت ترين عذاب را به او بچشاند و در آخرت از زيانكاران باشد .
به آنان بگو كه خداوند ، نيكوكارِ ايشان را آمرزيده و از بدكارشان گذشت كرده است ، مگر كسى كه بدو شرك آورد يا دوستى از دوستان مرا آزار دهد و يا در باره به او قصد بدى داشته باشد ؛ زيرا [در اين صورت ،] خداوند، او را نمى بخشد، تا زمانى كه از اين كارها [يا از اين بدانديشى] دست بر دارد و اگر دست بر نداشت ، روح ايمان از دلش كنده مى شود و از ولايت و دوستى من خارج مى گردد و نصيبى در ولايت ما نخواهد داشت . پناه مى برم به خدا از اين، پناه مى برم !
