۸۲۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خدايا! اهل بيتم ! من، آنان را نزد هر زن و مرد مؤمنى به امانت مى سپارم .

۸۲۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس مرا با [پاسداشت] اهل بيتم پاس بدارد ، در درگاه خداوند، به عهدى دست يافته است .

۸۲۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مرا با اهل بيتم پاس بداريد .

۸۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :براى اهل بيتم، جانشين من باشيد .

۸۲۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :مؤمنان امّت من، اهل بيت مرا كه وديعه من [در ميان ايشان] اند، تا روز قيامت، پاس مى دارند .

۸۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه دوست دارد به عمرش بركت داده شود و خداوند ، او را از آنچه عطايش فرموده ، بهره مند سازد ، براى خانواده ام ، جانشين خوبى براى من باشد .

۸۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شما پس از من در مورد اهل بيتم آزموده خواهيد شد .

۸۳۲.الأمالى، صدوقـ به نقل از ابن عبّاس ـ :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بر منبر رفت و خطبه خواند و مردم گرد او جمع شدند . پس فرمود : «اى گروه مؤمنان! خداوند عز و جل به من وحى فرمود كه جانم ستانده خواهد شد» تا آن جا كه فرمود : «اى مردم! سخنم را بشنويد و حقّ خيرخواهى و اندرز مرا بشناسيد و پس از من ، همچنان كه فرمان داده شده ايد ، اهل بيت مرا پاس بداريد ؛ زيرا آنان بستگان و نزديكان و برادران و فرزندان من اند و شما [در روز قيامت] گرد آمده ، نسبت به رفتارتان با ثقلين ، مورد سؤال قرار خواهيد گرفت . پس مواظب باشيد كه پس از من با اين دو، چه مى كنيد . آنان، اهل بيت من اند .

۸۲۵.عنه صلى الله عليه و آله :اللّهُمَّ أهلُ بَيتي وأنَا مُستَودِعُهُم كُلَّ مُؤمِنٍ وَمُؤمِنَةٍ . ^۱

۸۲۶.عنه صلى الله عليه و آله :مَن حَفِظَني في أهلِ بَيتي فَقَدِ اتَّخَذَ عِندَ اللّهِ عَهدا . ^۲

۸۲۷.عنه صلى الله عليه و آله :اِحفَظوني في عِترَتي . ^۳

۸۲۸.عنه صلى الله عليه و آله :اُخلُفوني في أهلِ بَيتي . ^۴

۸۲۹.عنه صلى الله عليه و آله :مُؤمِنو اُمَّتي يَحفَظونَ وَديعَتي في أهلِ بَيتي إلى يَومِ القِيامَةِ . ^۵

۸۳۰.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أحَبَّ أن يُبارَكَ لَهُ في أجَلِهِ ، وأن يُمَتِّعَهُ اللّهُ بِما خَوَّلَهُ فَليَخلُفني في أهلي خِلافَةً حَسَنَةً . ^۶

۸۳۱.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّكُم سَتُبتَلَونَ في أهلِ بَيتي مِن بَعدي . ^۷

۸۳۲.الأمالي للصدوق عن ابن عبّاس :صَعِدَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله المِنبَرَ ، فَخَطَبَ وَاجتَمَعَ النّاسُ إلَيهِ فَقالَ صلى الله عليه و آله : يا مَعشَرَ المُؤمِنينَ ، إنَّ اللّهَ عز و جل أوحى إلَيَّ أنّي مَقبوضٌ ـ إلى أن قالَ : ـ أيُّهَا النّاسُ ! اِسمَعوا قَولي وَاعرِفوا حَقَّ نَصيحَتي ، ولا تَخلُفوني في أهلِ بَيتي إلّا بِالَّذي اُمِرتُم بِهِ مِن حِفظِهِم ، فَإِنَّهُم حامَّتي وقَرابَتي وإخوَتي وأولادي ، وإنَّكُم مَجموعونَ ومُساءَلونَ عَنِ الثَّقَلَينِ ، فَانظُروا كَيفَ تَخلُفونّي فيهِما ، إنَّهُم أهلُ بَيتي . ^۸