۱۰۲۳.امام مهدى عليه السلامـ در نامه اى از آن حضرت به شيخ مفيد ـ :هريك از شما بايد كارى كند كه به محبّت ما نزديك شود و از كارى كه او را به نفرت و خشم ما نزديك مى سازد ، دورى كند ؛ زيرا كه قضيه [ظهور] ما ناگهانى و بى خبر اتفاق مى افتد به طورى كه ديگر نه توبه اى به حالش سودمند مى افتد و نه پشيمانى از گناه از كيفر ما مى رهاندش .
ر . ك: ص 265 (اهل بيت عليهم السلام / فصل هفتم : سفارش هاى اهل بيت عليهم السلام / سختكوشى در عمل) .
9 / 5 ـ 2
دوست داشتن دوستداران اهل بيت عليهم السلام
۱۰۲۴.الأمالى، طوسىـ به نقل از حَنَش بن مُعتمر ـ :بر امير مؤمنان ، على بن ابى طالب عليه السلام ، وارد شدم و گفت : سلام و رحمت و بركات خداوند بر تو باد، اى امير مؤمنان! چگونه روز خود را به شب رساندى؟ فرمود : «روز خود را به شب رساندم ، در حالى كه دوستدار خود را دوست مى دارم و دشمنم را دشمن . دوستدار ما ، در حالى روز خود را به شب مى رساند كه به رحمت خداوند كه در انتظار آن است ، شادمان است و دشمن ما ، در حالى روز خود را به شب مى رساند كه بناى كار خود را بر لبه پرتگاهى در حال ريزش مى سازد، و گويى آن لبه او را در آتش فرو مى افكند و گويى درهاى رحمت به روى اهل آن، گشوده شده اند . پس گوارا باد اهل رحمت را رحمتشان و هلاكت و دوزخ ، ارزانى دوزخيان باد!
اى حنش! هر كه خوش حال مى شود كه بداند آيا دوستدار ماست يا دشمن ما، دلش را بيازمايد . اگر دوست ما را دوست داشته باشد ، دشمن ما نيست و اگر دوست ما را دشمن داشته باشد ، دوستدار ما نيست . خداوند متعال از دوستدار ما بر دوستى ما پيمان گرفته و در لوح محفوظ ، نام دشمن ما را نوشته است . ماييم برگزيدگان[خدا] و پيشتازان ما [به سوى حوض كوثر]، پيشتازان پيامبران اند» .
