9 / 6 ـ 5
خوش حالى هنگام مرگ
۱۰۵۳.الكافىـ به نقل از عبد اللّه بن وليد ـ :در زمان مروان به خدمت امام صادق عليه السلام رسيديم . پرسيد : «شما كيستيد؟» .
گفتيم : از مردم كوفه هستيم .
فرمود : «مردم هيچ شهرى به اندازه كوفه دوستدار ما نيستند ، بويژه اين گروه . خداوند عز و جل شما را به موضوعى ره نمون شد كه ديگر مردم ، آن را نمى دانند . شما ما را دوست داريد و مردم ، دشمنمان مى دارند . شما از ما پيروى مى كنيد و مردم از ما سرپيچى مى كنند . شما ما را قبول داريد و مردم ، ما را قبول ندارند . خداوند ، زندگى و مرگ شما را چون زندگى و مرگ ما قرار دهد! گواهى مى دهم كه پدرم مى فرمود : هريك از شما ، زمانى كه نفَسش به اين جا رسد ـ و با دست خود به گلويش اشاره نمود ـ ، چيزى را مشاهده خواهد كرد كه خداوند به واسطه آن ، چشمش را روشن كند و خوش حال شود . خداى عز و جل در كتاب خود فرموده است : «و قطعاً پيش از تو نيز رسولانى فرستاديم و براى آنان زنان و فرزندانى قرار داديم» . ما ، فرزندان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هستيم» .
9 / 6 ـ 6
شفاعت اهل بيت عليهم السلام
۱۰۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شفاعت من از امّتم، شامل كسانى مى شود كه اهل بيت مرا دوست داشته باشند و آنان، شيعيان من هستند .
۱۰۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همواره دوستدار ما اهل بيت باشيد ؛ زيرا هر كس در روز قيامت، خداى عز و جل را در حالى كه ما را دوست داشته باشد ديدار كند ، با شفاعت ما به بهشت مى رود .
